го́лос в разн. знач. го́лас, -су м.;

вдали́ послы́шался го́лос удалечыні́ пачу́ўся го́лас;

высо́кий го́лос высо́кі го́лас;

рома́нс для двух голосо́в рама́нс для двух галасо́ў;

го́лос кри́тики го́лас кры́тыкі;

пра́во го́лоса пра́ва го́ласу;

реша́ющий го́лос раша́ючы го́лас;

◊

подня́ть го́лос в защи́ту узня́ць го́лас у абаро́ну;

го́лос в го́лос го́лас у го́лас;

пода́ть го́лос пада́ць го́лас;

во весь го́лос на ўвесь го́лас;

в оди́н го́лос у адзін го́лас;

повыша́ть го́лос (на кого) павыша́ць го́лас (на каго);

не свои́м го́лосом (крича́ть) не сваі́м го́ласам (крыча́ць);

с чужо́го го́лоса з чужо́га го́ласу.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пада́так м эк Stéuer f -, -n;

пада́так з абаро́ту Úmsatzsteuer f;

адзі́ны пада́так Éinheitssteuer f;

грашо́вы пада́так Géldsteuer f;

пада́так на дада́ную ва́ртасць Méhrwertsteuer f;

дадатко́вы пада́так Nébensteuer f, Náchsteuer f; zúsätzliche Stéuer;

пада́так на зарпла́ту Lóhnsteuer f

пада́так на звышпрыбы́так Stéuer auf Méhrgewinn;

мясцо́вы пада́так Lokálsteuer f;

натура́льны пада́так Naturálsteuer f, Naturálabgaben pl;

пада́так на нерухо́масць Immobíli¦ensteuer f;

падахо́дны пада́так Éinkommensteuer f;

прагрэсі́ўны пада́так Progressívsteuer f;

прамы́ пада́так dirékte Stéuer;

пада́так на прыбы́так Gewínnsteuer f, Gewínnabführung f;

пада́так на про́даж Verkáufssteuer f;

уско́сны пада́так indirékte Stéuer;

абкла́сці пада́ткам mit Stéuer belégen;

збіра́ць пада́ткі Stéuern erhében* [éinziehen*];

зніжа́ць пада́ткі Stéuern herábsetzen [ermäßigen];

павыша́ць пада́ткі Stéuern erhöhen;

плаці́ць пада́ткі Stéuern entríchten [(be)záhlen];

ухіля́цца ад вы́платы пада́ткаў Stéuern hinterzíehen*;

неабклада́льны пада́ткам stéuerfrei;

абклада́нне насе́льніцтва пада́ткамі die Bestéuerung der Bevölkerung;

павелічэ́нне пада́ткаў die wáchsende Bestéuerung

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

voice​1 [vɔɪs] n.

1. го́лас; здо́льнасць да спе́ваў;

speak in a low voice гавары́ць ці́хім го́ласам;

the tone of voice тон го́ласу;

raise one’s voice павыша́ць го́лас;

lower/drop one’s voice паніжа́ць го́лас;

Keep your voice down! Гавары цішэй!

She is in good voice. Яна добра спявае.

2. гук;

the voices of the night начны́я гу́кі, галасы́ но́чы;

the voice of cuckoos кукава́нне;

the voice of the stream журча́нне ручайка́;

at the top of one’s voice на ўве́сь го́лас

3. го́лас, меркава́нне; выка́званне;

have a voice (in) мець пра́ва вы́казаць сваю́ ду́мку;

add/lend one’s voice выка́зваць падтры́мку;

raise one’s voice against smth. выка́звацца су́праць чаго́-н.

4. выражэ́нне ўну́транага пачуцця́;

an inner voice уну́траны го́лас;

the voice of conscience/reason го́лас сумле́ння/ро́зуму

5. ling. стан;

the active/passive voice незале́жны/зале́жны стан

♦

the voice of Nature по́кліч прыро́ды;

with one voice аднагало́сна;

give voice to smth. : They gave voice to their discontent. Яны выказалі сваю нязгоду

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

го́лас, -су м., в разн. знач. го́лос;

удалечыні́ пачу́ўся г. — вдали́ послы́шался го́лос;

высо́кі г. — высо́кий го́лос;

рама́нс для двух галасо́ў — рома́нс для двух голосо́в;

г. кры́тыкі — го́лос кри́тики;

пра́ва ~су — пра́во го́лоса;

раша́ючы г. — реша́ющий го́лос;

○ адда́ць г. — отда́ть го́лос;

пазба́віць ~су — лиши́ть го́лоса;

стра́та галасо́ў — (в результате выборов) потеря́ голосо́в;

◊ пада́ць г. — пода́ть го́лос;

не падава́ць ~су — не подава́ть го́лоса;

г. у г. — го́лос в го́лос;

на ўвесь г. — во весь го́лос;

у адзі́н г. — в оди́н го́лос;

не сваі́м ~сам (крыча́ць) — не свои́м го́лосом (крича́ть);

крыча́ць не́мым (дурны́м) ~сам — крича́ть благи́м ма́том; реве́ть белу́гой;

павыша́ць г. — (на каго) повыша́ть го́лос (на кого);

падня́ць (узня́ць) г. — подня́ть го́лос;

пада́ць г. — пода́ть го́лос;

пада́ць г. — (за каго, што) пода́ть го́лос (за кого, что);

сарва́ць г. — сорва́ть го́лос;

магі́льны г. — моги́льный го́лос

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

advance

[ədˈvæns]

1.

v.t.

1) ру́хаць напе́рад, дапамага́ць, спрыя́ць

to advance the cause of peace — спрыя́ць спра́ве мі́ру

2) дава́ць, прыво́дзіць (аргумэ́нт)

3) плаці́ць пе́рад тэ́рмінам; дава́ць ава́нс; дава́ць за́гадзя

to advance a loan — дава́ць пазы́ку

4) прысьпяша́ць

to advance the date of the wedding — прысьпе́шыць да́ту вясе́льля

5) павыша́ць ра́нг; авансава́ць

to advance his rank from lieutenant to captain — павы́сіць яго́ зь лейтэна́нта ў ра́нг капіта́на

2.

v.i.

1) ісьці́; ру́хацца напе́рад

The troops advanced — Во́йска пайшло́ ў на́ступ

2) рабі́ць по́ступ, удаскана́львацца

to advance in skill — рабі́ць по́ступы ў сваёй спэцыя́льнасьці

3) павыша́цца ў цане́

The stock advanced three points — А́кцыі паднялі́ся на тры пу́нкты

3.

n.

1) рух напе́рад, пасо́ўваньне напе́рад

The army’s advance was very slow — Пасо́ўваньне во́йска было́ ве́льмі паво́льнае

2) про́йдзеная адле́гласьць f.

3) по́ступ -у m.

the advance of knowledge — по́ступ ве́ды

4) ро́ст ко́лькасьці, ва́ртасьці або́ цаны́; падвы́шка f.

5) ава́нс -у, зада́так -ку m.; пазы́ка f.

4.

adj.

1) пярэ́дні, перадавы́

advance party of the expedition — перадава́я гру́па экспэды́цыі

2) заўча́сны, сыгна́льны

an advance copy of the book — сыгна́льны экзэмпля́р кні́гі

•

- advances

- go in advance

- in advance

- in advance of

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

głos, ~u

м.

1. голас;

na głos — уголас; голасна; моцна; гучна;

zedrzeć głos — сарваць голас;

podnosić (podnieść) głos — павышаць (павысіць) голас;

głos sumienia перан. голас сумлення;

głos krwi перан. а) голас крыві; інстынкт;

голас (покліч) роду;

daj głos! — голас! (каманда сабаку);

2. муз. голас; партыя;

pierwszy (drugi) głos — першы (другі) голас;

śpiewać na ~y — спяваць шматгалоссем;

3. голас; права гаварыць; слова;

zabrać głos — узяць слова;

dać głos — даць слова;

pozbawić ~u — пазбавіць слова;

głos doradczy — дарадчы голас;

głos decydujący — вырашальны голас;

oddać głos (na kogo) — аддаць свой голас (за каго); прагаласаваць (за каго);

mieć głos — а) мець слова; гаварыць; выказвацца;

мець права голасу;

głos ma ... — слова мае ... (формула пры абвяшчэнні выступоўцы);

głos słychać, osoby nie widać — кату па пяту; ад зямлі не адрос (звычайна пра дзяцей);

głos wołającego na puszczy — марны лямант у пустыні

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)