аса́дзісты, ‑ая, ‑ае.

Які асеў, аселы; прысадзісты. Побач — будынак самой дырэкцыі, доўгі, нізкі і асадзісты. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ні́зенькі, ‑ая, ‑ае.

Памянш.-ласк. да нізкі (у 1 знач.). Нізенькі яловец Чэзне, бы ў няволі. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Tíefflug

m -(e)s, -flüge ні́зкі [прызе́мны] палёт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

low-minded

[,loʊˈmaɪndɪd]

adj.

по́длы, ні́зкі; вульга́рны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

неўраджа́й, ‑ю, М ‑джаі, м.

Дрэнны, нізкі ўраджай; недарод. У мужыка неўраджай, а тут яшчэ пану дай. Прыказка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

до́льны, ‑ая, ‑ае.

Ніжні, нізкі. Асабліва цікавай выдалася мастацтвазнаўцу арнаментацыя знадворных бакоў царквы ў дольных частках муроў. Ліс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

серва́нт м. Ánrichte f -, -n; Kredénz f -, -en (нізкі буфет, стол з напоямі)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

контрафаго́т, ‑а, М ‑гоце, м.

Самы нізкі па рэгістру драўляны духавы музычны інструмент, які гучыць на актаву ніжэй фагота.

[Іт. contrafagotto.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

малаво́ддзе, ‑я, н.

1. Нізкі ўзровень вады ў рэках, азёрах і пад. Летняе малаводдзе рэчак.

2. Недахоп вады, арашэння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подлы; нізкі (перан.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)