адро́ек, ‑ройка, м.
Малады рой пчол, які нядаўна аддзяліўся ад старога роя.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
новаасу́шаны, ‑ая, ‑ае.
Асушаны нядаўна. Мы аглядалі пасевы на новаасушаных землях. Пестрак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
свежапафарбава́ны, ‑ая, ‑ае.
Нядаўна, толькі што пафарбаваны. Вагоны былі новенькія, свежапафарбаваныя. Краўчанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Вато́ ’нядаўна, зусім нядаўна’ (Янк. II); ’хутка’ (Жд.: «Вато́ я вы́йду, пачака́й»). Здаецца, адпавядае рус. вот ’вось’ у розных дыял. формах: во́та, во́то. Не выключаецца і паходжанне ад *въ то (параўн. чэш. vtom ’у гэты момант; але вось; раптам’).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
недалёкі, -ая, -ае.
1. Які знаходзіцца або адбываецца на нязначнай адлегласці; блізкі.
Н. лес.
Недалёка (прысл.) ад горада было возера.
2. Такі, які адбываўся нядаўна або адбудзецца, надыдзе неўзабаве.
У недалёкім мінулым.
3. перан. Разумова абмежаваны; някемлівы.
Н. чалавек.
|| наз. недалёкасць, -і, ж. (да 3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
perm2 [pɜ:m] v. рабі́ць заві́ўку;
She has had her hair permed recently. Яна нядаўна зрабіла завіўку.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
nowobogacki
1. які нядаўна разбагацеў;
2. м. нуварыш; разм. выскачка
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
świeżo
1. толькі што; нядаўна;
świeżo kupiony — нядаўна куплены;
2. бадзёра, свежа;
świeżo wyglądać — выглядаць бадзёра (свежа);
3. ядрана, холадна;
świeżo na dworze — на дварэ ядрана;
świeżo przybyły — толькі што прыбылы; які нядаўна прыбыў; новапрыбылы; новапрыезджы
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
◎ На́дась ’нядаўна, на днях’ (Нас., Бяльк.; калінк., З нар. сл.). Гл. анагдысь, нагды.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
нованаро́джаны, ‑ая, ‑ае.
Які толькі што, нядаўна нарадзіўся. Нованароджанае дзіця. // у знач. наз. нованаро́джаны, ‑ага, м.; нованаро́джаная, ‑ай, ж. Пра чалавека, які толькі што, нядаўна нарадзіўся. Восем, шчаслівых бацькоў зарэгістравалі нованароджаных. Карпюк. // перан. Які зусім нядаўна ўзнік, з’явіўся. Слабае святло нованароджанага месяца мігцела ў насцярожаных дзікаватых вачах [коней]. Караткевіч. І ўдзень і ўночы ўсе цэхі шумяць, гудзяць, грымяць, а з канвеераў сыходзяць нованароджаныя магутныя асілкі-машыны. Сапрыка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)