запалане́ць, -ланю́, -ло́ніш, -ло́ніць; -ло́нены; зак.

1. каго-што. Узяць у палон; скарыць, пазбавіць незалежнасці.

З. народ.

З. сэрца дзяўчыны (перан.).

2. што. Заняць, запоўніць сабой якую-н. прастору.

Натоўп запаланіў увесь двор.

Трывога запаланіла ўсё нутро (перан.).

|| незак. запаланя́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

дзетвара́ ж зборн разм Kínder pl; Kínderschar f -, -en (натоўп дзяцей)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

zerspréngen

vt

1) разрыва́ць; узрыва́ць

2) разганя́ць (натоўп)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Geménge

n -s, -

1) мешані́на

2) мітусня́; нато́ўп

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

flock​1 [flɒk] n.

1. ста́так (авечак, коз); чарада́ (птушак)

2. нато́ўп

3. lit., eccl. парафія́не

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

shoal​1 [ʃəʊl] n.

1. кася́к (рыбы)

2. ма́са, мно́ства; нато́ўп;

shoals of people мно́ства людзе́й

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

прашы́цца сов., разг. проле́зть, проти́снуться, пробра́ться;

п. ў нато́ўп — проле́зть (проти́снуться, пробра́ться) в толпу́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

грамада́, -ы́, ДМ -дзе́, ж.

1. Група людзей, натоўп.

2. Пазямельная абшчына ў Беларусі і Украіне да рэвалюцыі 1917 г., а таксама сход членаў гэтай абшчыны.

3. Аб’яднанне, арганізацыя людзей, якія маюць агульныя мэты, звычайна палітычныя.

Беларуская сацыялістычная г.

Беларуская сацыял-дэмакратычная г.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

полк, палка́, мн. палкі́, палко́ў, м.

1. Вайсковая адзінка, якая звычайна ўваходзіць у склад дывізіі або брыгады.

Гвардзейскі п.

Авіяцыйны п.

2. перан., каго (чаго). Мноства, натоўп (разм.).

П. памочнікаў.

◊

У нашым палку прыбыло (разм.) — нас стала больш.

|| прым. палкавы́, -а́я, -о́е (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

шы́цца¹, шы́юся, шы́ешся, шы́ецца; незак. (разм.).

1. Лезці, прабірацца і пад. ў вузкае месца, туды, дзе цесна; хавацца куды-н.; пранікаць, залазіць куда-н.

Ш. ў натоўп.

Куры шыюцца ў крапіву.

2. перан. Старацца быць падобным на каго-н., прыкідвацца кім-н.

Ш. ў дурні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)