resolve1 [rɪˈzɒlv] n. fml рашу́часць; рашэ́нне, наме́р;
make a resolve прыня́ць рашэ́нне;
His encouragement and support strengthened our resolve. Яго падбадзёрванне і падтрымка ўмацавалі нашу рашучасць.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
адо́брыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., што.
Станоўча аднесціся да чаго‑н.; ухваліць. Калі.. [Сцёпка] даведаўся, што Аленка збіраецца далей вучыцца, то адобрыў яе намер. Колас. // Згадзіцца з чым‑н., прыняць (праект, план і пад.). [Кіеня:] — А гэта — інжынерскія разлікі. Іх можна або адобрыць, або забракаваць. Шыцік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
наме́раны 1, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад намераць.
наме́раны 2 і наме́ран, ‑рана; у знач. вык., з інф.
Які мае намер што‑н. зрабіць. [Азаркевіч:] Дык вось што я вам скажу: чужою галавою я жыць не намераны. Гурскі. Увесь век мы жыць Тут намераны. Прыходзька.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нарыхтава́цца, ‑туюся, ‑туешся, ‑туецца; зак., да чаго, з інф. і без дап.
Падрыхтавацца да чаго‑н., займець намер зрабіць што‑н. Нарыхтавацца да бою. □ Сцішылася вёска, нарыхтавалася спачыць у цёплай ночы. Пташнікаў. Казімір .. выцягнуў з верхняй кішэнькі сваёй блузы ручку і нарыхтаваўся пісаць. Краўчанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Нары́ціцца ’нарыхтавацца, мець намер’ (Бяльк.), ’наважыцца зрабіць што-небудзь’ (браг., З нар. сл.), ’намерыцца’ (рэч., Мат. Гом.). Паводле Мяркулавай (Этимология–1978, 98), адлюстроўвае прасл. *ryti ’імкнуцца’, паралельнае да *гъиаН ’імкнуцца зрабіць што-небудзь’, ’старанна працаваць’, параўн. кашуб. zarevac (*zaryvati) ’заўзята працаваць’, рус. наройный ’старанны’ і пад.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Vórhaben
n -s, - наме́р, заду́ма, прае́кт
sein ~ áusführen — ажыццяві́ць свой наме́р
j-n von séinem ~ ábbringen* — адгавары́ць каго́-н. ад яго́ наме́ру
von éinem ~ ábstehen* — адмо́віцца ад наме́ру
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
масці́цца, машчуся, мосцішся, мосціцца; незак.
1. Зручна размяшчацца, уладкоўвацца. Толя злажыў манаткі ў носе лодкі .. і пачаў масціцца на начлег. Брыль.
2. перан. Разм. Мець намер, намервацца. Дзіўныя ў .. [Максімкі] адносіны з Язэпам. Мосціцца ўсё пасябраваць з ім. Хадановіч.
3. Зал. да масціць (у 1, 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паду́мваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Разм.
1. Зрэдку, час ад часу думаць, раздумваць аб чым‑н. Сёй-той з.. [рэзервістаў] падумваў ужо аб узнагародах. Чорны.
2. Мець намер зрабіць, ажыццявіць што‑н. Гарачы хлопец, праўда, але сумленны, працавіты. Стаеў падумвае нават даць яму рэкамендацыю ў партыю. Савіцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
заме́р I, -ру м., спец. (обмер) заме́р
заме́р II, -ру м., разг.
1. чаще мн. (козни) за́мыслы;
варо́жыя ~ры — вражде́бные за́мыслы;
2. посяга́тельство ср.;
3. см. наме́р
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
блакірава́ць сов. и несов., в разн. знач. блоки́ровать;
б. порт — блоки́ровать порт;
б. пераго́н — ж.-д. блоки́ровать перего́н;
б. во́лю і наме́р — перен. блоки́ровать во́лю и наме́рение
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)