зжаўце́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.
Стаць жоўтым, набыць жаўтаватае адценне. Праз патрэсканы асфальт выбівалася трава. Яна ўжо высахла і зжаўцела. Гаўрылкін. // Пахудзець, набыць нездаровы колер твару, цела. [Аміля] зжаўцела, ззелянела і пачала сохнуць. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Акуну́цца ’нечага шмат набыць, разбагацець’ (КЭС, лаг.) < *а‑купнуцца. Параўн. акапацца ’тс’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ператвары́цца, -вару́ся, -во́рышся, -во́рыцца; зак.
1. Перайсці ў другі стан, набыць іншы выгляд, стаць чым-н. іншым.
Возера зарасло і ператварылася ў балота.
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Ажыццявіцца, набыць значэнне рэчаіснасці (высок.).
Планы ператварыліся ў рэальнасць.
3. у каго-што. У казках, паданнях і пад.: змяніць свой выгляд, перавярнуцца ў каго-, што-н. пры дапамозе чараў.
|| незак. ператвара́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.
|| наз. ператварэ́нне,-я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вы́маніць, -ню, -ніш, -ніць; -нены; зак.
1. каго (што). Вабячы, прымусіць выйсці адкуль-н.
В. драпежніка з нары.
2. што. Набыць хітрыкамі, падманам.
В. грошы.
|| незак. выма́ньваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
акве́ціцца, аквеціцца; зак.
Паэт. Убрацца, набыць прыемны выгляд, стаць прыгажэйшым; расквеціцца, расцвісці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пабранзаве́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.
Набыць колер бронзы. Пабранзавелі шышкі на сасне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пераасэнсава́цца, ‑суецца; зак.
Набыць новы сэнс. Слова пераасэнсавалася, набыло новае лексічнае значэнне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыго́ркнуць, ‑не; зак.
Стаць гаркаватым, набыць гаркавы смак. Сала прыгоркла. Мука прыгоркла.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Пашталтне́ць ’набыць страшнейшы выгляд’ (Варл.). З польск. + po‑kształtnieć < kształt ’форма, выгляд, від’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Прыкме́ць ’набыць’ (Мат. Гом.). Верагодна, кантамінацыя дзеясловаў прыкме́ціць і (зай)ме́ць/прыйма́ць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)