typesetting

[ˈtaɪp,setɪŋ]

n.

набо́р -у m., набіра́ньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

набо́ршчык, ‑а, м.

Рабочы друкарні, які робіць набор. Набраў тады мой першы твор наборшчык — віцебскі рабочы. Вялюгін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Hándwerkszeug

n -s набо́р раме́сных інструме́нтаў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

assortment [əˈsɔ:tmənt] n. асартыме́нт; набо́р;

a wide assortment of goods шыро́кі асартыме́нт тава́раў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

разро́зніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.

Парушыць цэласнасць, адзінства (камплекта, сукупнасці чаго‑н.). Разрозніць гарнітур. Разрозніць сталовы набор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

kolorystyka

ж. палітра; набор колераў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zestaw, ~u

м. набор, камплект;

zestaw narzędzi — набор інструментаў;

zestaw obiadowy — сталовы сервіз

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

канстру́ктар, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Спецыяліст, які канструюе (у 1 знач.), стварае канструкцыю чаго-н.

К. авіямадэлей.

2. Дзіцячая гульня — набор дэталей для канструявання.

|| прым. канстру́ктарскі, -ая, -ае (да 1 знач.).

Канструктарскае бюро.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падбо́р, -у, м.

1. гл. падабраць.

2. Тое, што падабрана, збор, набор чаго-н.

Цікавы кніжны п.

П. кветак у букеце.

Удалы п. спецыялістаў.

◊

Як на падбор — аб кім-, чым-н. аднолькавага выгляду, якасці, звычайна добрай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сагайда́к, ‑а, м.

Гіст.

1. Чахол для лука.

2. Увесь набор зброі конніка: лук з чахлом і калчан са стрэламі.

[Цюрк.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)