amicable

[ˈæmɪkəbəl]

adj.

прыя́зны, міралю́бны; палюбо́ўны, мі́рны

to settle a quarrel in an amicable way — зала́дзіць сва́рку палюбо́ўна

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

separate​1 [ˈseprət] adj.

1. (from) асо́бны, паасо́бны;

go separate ways разыхо́дзіцца

2. ро́зны; самасто́йны; індывідуа́льны

3. сепара́тны;

a separate peace treaty сепара́тны мі́рны дагаво́р

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ка́дры

(фр. cadres)

1) пастаянны састаў войск у мірны час (служыць у кадрах);

2) састаў работнікаў якой-н. галіны дзейнасці (напр. тэхнічныя к.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Fríedensakt

m -(e)s, -e

1) мі́рны дагаво́р

2) падпіса́нне [акт падпіса́ння] мі́рнага дагаво́ру [пагадне́ння]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

нейтралітэ́т, -у, М -тэ́це, м.

1. Міжнародна-прававое становішча дзяржавы, якая не прымае ўдзелу ў вайне, што вядзецца паміж іншымі краінамі, і захоўвае з імі мірныя адносіны, не ўваходзіць у ваенна-палітычныя блокі.

Захоўваць н.

2. перан. Неўмяшанне ў чужыя спрэчкі, у барацьбу паміж двума бакамі.

○

Пастаянны нейтралітэт — знешнепалітычны курс шэрагу дзяржаў, якія ўзялі абавязацельства не прымаць удзелу ў вайне, захоўваючы права на самаабарону, а ў мірны час праводзіць міралюбівую знешнюю палітыку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

pacific

[pəˈsɪfɪk]

adj.

1) мі́рны, міралю́бны, міратво́рны

a pacific nation — міралю́бны наро́д

2) спако́йны, ці́хі

a pacific nature — спако́йная нату́ра

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

traktat, ~u

м.

1. трактат, навуковая праца;

2. дагавор, дамова;

traktat pokojowy — мірны дагавор

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

fríedlich

a мі́рны, спако́йны

auf ~em Wége — мі́рным шэ́цхам

~er Vergléich — мірава́я здзе́лка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ка́ска, ‑і, ДМ ‑сцы; Р мн. ‑сак; ж.

Галаўны ўбор, звычайна металічны, у выглядзе шлема (у ваенных, пажарнікаў і інш.). Салдацкая каска. □ Коскі, як на байцах-героях, Што не зналі да ворага ласкі, Самы мірны, аднак, па настроях Салігорскі народ у касках! Лойка.

[Фр. casque.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нелюдзі́м, ‑а, м.

1. Нелюдзімы чалавек. [Паходня:] — Грыняк — чысцейшай душы чалавек, хоць і здаецца нелюдзімам. Хадкевіч.

2. пераважна мн. (нелюдзі́мы, ‑аў). Вылюдкі, звяры; ворагі. Хай дзесьці точаць зубы нелюдзімы На мірны свет пагрозаю вайны, Вітай, народ вялікае Радзімы, Дзень міру, дружбы, працы і вясны! Звонак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)