ква́піцца, -плюся, -пішся, -піцца; незак., на каго-што.

Пасягаць на што-н., мець жаданне завалодаць чым-н.

К. на чужое дабро.

|| зак. паква́піцца, -плюся, -пішся, -піцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

квітне́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; незак.

1. Знаходзіцца ў спрыяльных для развіцця ўмовах, паспяхова развівацца.

Жыццё наша будзе к.

2. Мець прыгожы выгляд, быць здаровым.

Дзяўчына квітнее.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

радні́цца, радню́ся, ро́днішся, ро́дніцца; незак.

1. Уступаць у адносіны роднасці, сваяцтва з кім-н.

Р. з суседзямі.

2. Збліжацца, мець падабенства.

|| зак. парадні́цца, -радню́ся, -ро́днішся, -ро́дніцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ферт, -а, М -рце, мн. -ы, -аў, м.

1. Старая назва літары «ф».

2. Самаздаволены, фарсісты і франтаваты чалавек (разм.).

Хадзіць фертам (разм.) — мець самаздаволены выгляд.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

цані́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., цэ́ніцца; незак.

1. Мець пэўную цану; быць каштоўным.

Натуральнае дрэва дорага цэніцца.

2. Лічыцца важным, значным.

Таленты высока цэняцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

располага́тьI несов.

1. (иметь в своём распоряжении) мець (што);

располага́ть сре́дствами мець сро́дкі;

располага́ть свобо́дным вре́менем мець во́льны час;

2. (распоряжаться) распараджа́цца;

располага́ть свои́м иму́ществом распараджа́цца сваёй маёмасцю;

3. уст. (намереваться) меркава́цца, разлі́чваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

паду́мваць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

1. Час ад часу думаць, раздумваць пра будучае.

П. аб жаніцьбе.

2. Мець намер зрабіць што-н.

Даўно падумваю паехаць павучыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

плява́цца, плюю́ся, плюе́шся, плюе́цца; плюёмся, плюяце́ся, плюю́цца; плю́йся; незак.

1. Мець звычку пляваць (у 1 знач.).

Кінь п.!

2. Пляваць на каго-н. ці адзін на другога.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

склада́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак.

1. гл. скласціся.

2. Мець у сваім складзе каго-, што-н., быць складзеным з каго-, чаго-н.

Падручнік складаецца з двух раздзелаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

антрапо́нім

(ад антрапа- + гр. onyma = імя)

любое ўласнае імя, якое можа мець чалавек.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)