экстры́м

(англ. extreme, ад лац. extremus = крайні)

тое, што выходзіць за межы звычайнага.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

áusschreiten

* vi (s)

1) кро́чыць, ісці́ вялі́кімі кро́камі; ме́раць кро́камі

2) перан. пераступа́ць ме́жы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

запраці́віцца, ‑ціўлюся, ‑цівішся, ‑цівіцца; зак.

Разм. Пачаць працівіцца. // Аказаць процідзеянне, не даць згоды на выкананне чаго‑н. Калі прыстаў пачаў абыходзіць межы ўрочышча, а каморнік хацеў паставіць слупы, натоўп сялян рашуча запрацівіўся гэтаму. Г. Кісялёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мігра́цыя, ‑і, ж.

Спец.

1. Перасяленне насельніцтва ўнутры краіны або за яе межы.

2. Перамяшчэнне жывёльных арганізмаў, выкліканае зменай умоў існавання або ў сувязі з праходжаннем цыкла развіцця.

3. Перамяшчэнне, пераразмеркаванне якіх‑н. элементаў, клетак.

[Лац. migratio — перамяшчэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уго́ддзе, ‑я, н.

Участак зямлі, які мае гаспадарчае прызначэнне. Сенакосныя ўгоддзі. Лясныя ўгоддзі. □ Васіліна забрала ў Люды аловак, прыхапіла з суседняга стала аркуш паперы і схілілася над картай, разглядаючы калгасныя ўгоддзі і іх межы. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Wéichbild

n -(e)s, -er мяжа́ го́рада

das ~ der Stadt betréten* — уступі́ць у ме́жы го́рада

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

wykraczać

незак.

1. выходзіць за межы чаго;

2. парушаць (закон і да т.п.)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

overplay [ˌəʊvəˈpleɪ] v.

1. перабіра́ць ме́ру, залі́шне стара́цца, перастара́цца; пераі́грываць

2. надава́ць празме́рнае значэ́нне, раздува́ць

♦

overplay one’s hand пераацэ́ньваць свае́ здо́льнасці/магчы́масці, захо́дзіць на́дта далёка, перахо́дзіць дазво́леныя ме́жы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

переступа́ть несов., в разн. знач. пераступа́ць;

переступать через ка́мни пераступа́ць це́раз камяні́;

он е́ле переступа́л нога́ми ён ле́дзьве пераступа́ў нага́мі;

переступа́ть грани́цы перахо́дзіць ме́жы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

вы́слаць¹, вы́шлю, вы́шлеш, вы́шле; вы́шлі; вы́сланы; зак., каго-што.

1. Паслаць адкуль-н.

В. ліст.

В. каго-н. насустрач госцю.

2. У пакаранне выдаліць за межы чаго-н.

В. са сталіцы.

|| незак. высыла́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. высыла́нне, -я, н. і вы́сылка, -і, ДМ -лцы, ж. (да 2 знач.).

|| прым. вы́сылачны, -ая, -ае і высыльны́, -а́я, -о́е (да 2 знач.; разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)