ceramik

м. ганчар; мастак-кераміст

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

мініяцюры́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

1. Мастак, які малюе мініяцюры.

2. Аўтар мініяцюр (у 3 знач.).

|| ж. мініяцюры́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

рэстаўра́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Спецыяліст па рэстаўрацыі прадметаў мастацтва, старых помнікаў.

Мастак-р.

Архітэктар-р.

2. Прыхільнік рэстаўрацыі (у 2 знач.).

|| прым. рэстаўра́тарскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

дакументалі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Пісьменнік, мастак, які працуе над дакументальнымі творамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жанры́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Мастак, які займаецца жывапісам на бытавыя тэмы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плакаты́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Мастак, спецыяліст па плакатах (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шаржы́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Мастак, які малюе шаржы (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

sidewalk [ˈsaɪdwɔ:k] n. AmE тратуа́р;

a sidewalk artist ву́лічны маста́к (які малюе на тратуары)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

маста́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Разм. Жан. да мастак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шрыфты́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Мастак-графік, які стварае шрыфтавыя загалоўкі, надпісы і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)