падкіслі́цца, ‑ліцца; зак.

Разм. Стаць, зрабіцца кіслым. Квас падкісліўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

правя́ліцца, ‑ліцца; зак.

Падсушыцца на сонцы, на вольным паветры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раскабалі́цца, ‑люся, ‑лішся, ‑ліцца; зак.

Вызваліцца ад кабальнай залежнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скруглі́цца, ‑ліцца; зак.

Разм. Зрабіцца круглым; набыць круглявую форму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мы́ліць, -лю, -ліш, -ліць; незак.

1. каго-што. Церці мылам з вадою.

М. рукі.

2. што. Распускаць мыла ў вадзе.

М. ваду.

◊

Мыліць (намыліць) шыю каму (разм.) —

1) біць каго-н., сурова распраўляцца;

2) моцна прабіраць каго-н., строга выгаворваць.

|| зак. намы́ліць, -лю, -ліш, -ліць.

|| звар. мы́ліцца, -люся, -лішся, -ліцца (да 1 знач.); зак. намы́ліцца, -люся, -лішся, -ліцца (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

нацэ́ліцца, -люся, -лішся, -ліцца; зак.

1. Навесці зброю на цэль; прыцэліцца.

2. перан. Падрыхтавацца, сабрацца што-н. зрабіць.

Н. ў паездку.

|| незак. нацэ́львацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

прызямлі́цца, -лю́ся, -лі́шся, -лі́цца; -лі́мся, -ліце́ся, -ля́цца; зак.

Апусціцца на зямлю (пра лятальны апарат, парашутыста).

Верталёт прызямліўся.

|| незак. прызямля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.

|| наз. прызямле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

абмы́ліцца, ‑ліцца; зак.

Спец. Ператварыцца ў мыла шляхам хімічнай рэакцыі (пра тлушчы).

абмылі́цца, ‑лю́ся, ‑лішся, ‑ліцца; зак.

Абл. Памыліцца. — Я абмыліўся — людзей не слухаў... Болей гэтага не будзе... Чарот.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разжа́ліцца, -люся, -лішся, -ліцца; зак.

1. Падцацца пачуццю жалю, жаласці.

Р. ад кранальнага апавядання.

2. Пачаць занадта жаліцца.

Разжаліўся на свой лёс.

|| незак. разжа́львацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

застрэ́ліцца, ‑люся, ‑лішся, ‑ліцца; зак.

Забіць сябе з агнястрэльнай зброі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)