brute

[bru:t]

1.

n.

1) жывёліна f.

2) неачэ́саны, лю́ты чалаве́к

2.

adj.

1) брута́льны; жывёльны

2) неачэ́саны; лю́ты; юрлі́вы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

irrepressible

[,ɪrɪˈpresəbəl]

adj.

нястры́мны; неўтаймо́ўны; шалёны, лю́ты (гнеў)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Літае́жлівы ’пераборлівы ў ядзе’ (маз., З нар. сл.). Да люты і есці (гл.). Параўн. таксама беласт., люб. лютае́жлівы ’тс’ (Сл. ПЗБ).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

harsh [hɑ:ʃ] adj.

1. гру́бы, рэ́зкі

2. суро́вы; непрые́мны; лю́ты;

a harsh winter суро́вая зіма́

3. крыклі́вы (пра колер)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

шчабяту́н, ‑бетуна, м.

Разм.

1. Птушка-самец, якая ўвесь час, не змаўкаючы, шчабеча.

2. перан. Той, хто многа, безупынку гаворыць. Дзядзька Антось узяў дзіця да сябе. Пад крысом кажуха, у люты мароз, занёс дзядзька шчабетуна ў лагер. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

rabid [ˈræbɪd] adj.

1. лю́ты, раз’ю́шаны, раз’я́траны;

rabid hatred шалёная/лю́тая няна́вісць

2. шалёны, ашале́лы;

a rabid dog шалёны саба́ка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

cold-blooded [ˌkəʊldˈblʌdɪd] adj.

1. бязлі́тасны; лю́ты, жо́рсткі;

cold-blooded murder наўмы́снае забо́йства

2. абыя́кавы; нячу́лы

3. халаднакро́ўны (пра жывёл)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Лютві́н ’літвін’ (Мал.). Да ліцвін (гл.). Лю‑ замест лі‑ (лы‑), магчыма, пад уплывам народнай этымалогіі са словам лю́ты. Аб аналагічным пераходзе гл. таксама лы́нуць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

bloodthirsty

[ˈblʌd,Өɜ:rsti]

adj.

крыважэ́рны; схі́льны да забо́йстваў; жо́рсткі, лю́ты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

flint-hearted

[ˈflɪnt,hɑ:rtəd]

adj.

бязду́шны; лю́ты; з каме́нным сэ́рцам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)