ряби́нник​I (лес) рабі́ннік, -ку м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

«Зімовы лес»

т. 7, с. 69

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

«п’яны» лес

т. 13, с. 157

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Цёмны Лес

т. 17, с. 109

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

плавно́й

1. обл. сплаўны́;

плавно́й лес спец. плаўны́ лес;

2. обл. плыву́чы;

3. уст. суднахо́дны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

па́раснік, -у, м.

Малады лес, а таксама парасткі раслін ад каранёў, пнёў або з насення.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дрывасе́к, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто сячэ лес на дровы, займаецца нарыхтоўкай дроў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уро́чышча, -а, мн. -ы, -аў, н.

Участак, адрозны ад навакольнай мясцовасці, напр., балота, лес сярод поля.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыго́нны¹, -ая, -ае.

Прыгнаны, дастаўлены (сухім або водным шляхам) з іншага месца.

П. лес.

Прыгонная жывёла.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спла́ўшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Рабочы, які сплаўляе лес.

|| ж. спла́ўшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)