сартыме́нт, -у, М -нце, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Сукупнасць адзнак, уласцівасцей, паводле якіх вырабы адносяцца да таго ці іншага сорту.

Трубы нафтавага сартыменту.

С. пракату.

Сартыменты лесу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

outskirts

[ˈaʊtskɜ:rts]

n., pl.

1) ускра́ек -йку m., ускра́іна f. (напр. вёскі, ле́су)

2) прадме́сьце n. (го́раду)

3) узьле́сьсе n., узьле́сак -ку m. (ускра́іна ле́су)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

лесараспрацо́ўкі, ‑цовак; адз. лесараепрацоўка, ‑і, ДМ ‑цоўцы, ж.

Участак лесу, дзе вядзецца нарыхтоўка лесу (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абазна́чыцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -чыцца; зак.

Зрабіцца бачным, прыкметным, адчувальным, намеціцца; акрэсліцца.

У тумане абазначылася цёмная палоска лесу.

|| незак. абазнача́цца, -а́ецца.

У сакавіку абазначаецца надыход вясны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

убо́р, -у, мн. -ы, -аў, м.

Убранне, адзенне; строі.

Шлюбны ў.

Асенні ў. лесу (перан.).

○

Галаўны ўбор — агульная назва рэчаў, якія надзяваюцца на галаву (шапка, капялюш, кепка і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лесапаса́дачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пасадкі лесу. Лесапасадачныя работы. // Які прызначаны, служыць для пасадкі лесу. Лесапасадачныя машыны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лясні́к, лесніка, м.

Даглядчык, вартаўнік лесу. Раней .. [Савел Іванавіч] працаваў лесніком, аддаў лесу ледзь не ўсё жыццё, зараз на пенсіі. Хомчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wáldwärts

adv у лес, у напра́мку да ле́су

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

вы́гар, -ру м. пал; (в лесу — ещё) прога́р, прога́рина ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

woodcraft

[ˈwʊdkræft]

n.

1) разьбя́рства n.; дрэваапрацо́ўка f.

2) ве́даньне ле́су

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)