Вы́нік (БРС, КЭС, лаг.). Аддзеяслоўнае ўтварэнне ад вынікаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ке́мны ’кемлівы’ (ТСБМ, КЭС, лаг., Гарэц.). Гл. кеміць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Кілзава́ць ’коса калыхацца’ (КЭС, лаг.). Параўн. кілза (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ляе́стры ’спісак’ (КЭС, лаг.). Сапсаванае народнае рэе́стры (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

адру́б Зямля гаспадара ў адным участку (Віц., Мін., Слаўг.). Тое ж адру́бак (Мін.).

□ пас. Адрубы Люб., в. Адрубак Лаг., Докш.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

Абілама́ціцца ’збіцца з панталыку’ (КЭС, лаг.) да баламут (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Адца́цкаць ’апрацаваць рэч па-мастацку’ (КЭС, лаг.). Гл. цацка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Вы́латаць ’дабыць, знайсці, выпрасіць’ (КЭС, лаг.). Гл. лата, латацца.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Вірашча́ка — страва (КЭС, лаг.). Фанетычны варыянт лексемы верашчака (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Карме́шка ’кармленне на мяса жывёлы’ (КЭС, лаг.). Гл. карміць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)