бухгалтэ́рыя, -і, ж.

1. Тэорыя і практыка рахункаводства і дакументальнага гаспадарчага ўліку грашовых сродкаў.

2. мн. -і, -рый. Падліковы аддзел на прадпрыемстве, ва ўстанове.

○

Двайная бухгалтэрыя — метад уліку, пры якім кожная ўліковая аперацыя запісваецца двойчы: у прыходзе (дэбет) і расходзе (крэдыт).

◊

Двайная бухгалтэрыя —

1) пра дваістыя, двудушныя паводзіны, дзеянні;

2) пра двайны бухгалтарскі ўлік (фактычны і фіктыўны), які сведчыць пра схаваныя даходы.

|| прым. бухга́лтарскі, -ая, -ае.

Бухгалтарскія кнігі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дэ́бет м бухг Débet n -s, -s, Soll n - і -s;

дэ́бет і крэ́дыт Soll und Háben

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Gúthaben

n -s, - фін. крэды́т, актыў, аву- а́ры

ínmateri¦elles ~ — нематэрыя́льныя акты́вы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

доўг, запазычанасць, крэдыт; завінавачанасць (разм.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

напавер □ у доўг, у крэдыт

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

Zínssatz

m -es, -sätze працэ́нтная ста́ўка, паме́р працэ́нтаў; працэ`нт за крэды́т

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

slate​1 [sleɪt]n.

1. geol. сла́нец

2. шы́фер

3. AmE спіс кандыда́таў (для выбараў)

♦

a clean slate бездако́рная рэпута́цыя;

put smth. on the slate запі́сваць што-н. у крэды́т

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дэ́бет

(лац. debet = ён вінаваты)

левы бок бухгалтарскага балансу; у рахунках актыву 2 змяшчае прыходную частку, а ў рахунках пасіву 2 расходную (параўн. крэдыт).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Трэст ‘аб’яднанне некалькіх прадпрыемстваў з цэнтралізаваным кіраваннем’ (ТСБМ). Праз рускую мову (трест) з англ. trust (ст.-англ. trust, trost) ‘давер, вера; крэдыт; апекаванне’, якое са ст.-ісл. traust ‘давер’, параўн. ст.-в.-ням. trōst ‘давер, вернасць’, нова-в.-ням. Trost ‘зацішша’; ‘уцеха’, гоц. trausti ‘пагадненне, саюз’, ст.-англ. threowian ‘давяраць, верыць’, якія ўзыходзяць да і.-е. *dru‑ ‘магутны, моцны’ > ‘моцны, як дрэва’ (Голуб-Ліер, 491; Чарных, 2, 262; ЕСУМ, 5, 631).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

подрыва́ть​I несов. (к подорва́ть)

1. (разрушать взрывом) падрыва́ць;

2. перен. падрыва́ць;

подрыва́ть авторите́т падрыва́ць аўтарытэ́т;

подрыва́ть креди́т падрыва́ць крэды́т;

подрыва́ть здоро́вье падрыва́ць здаро́ўе.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)