Éinheitspreis

m -es, -e адзі́н [странда́ртны] кошт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Hérstellungskosten

pl выда́ткі вытво́рчасці; кошт вы́рабу

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Instándhaltungskosten

pl эксплуатацы́йныя расхо́ды, кошт утрыма́ння

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

наміна́льны Nominál-, nominéll, Nénn-;

наміна́льны кошт эк Nominálwert m -es, Nénnwert m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

спекуляцы́йны spekulatív, Spekulatións-, Schíeber-;

спекуляцы́йны кошт камерц Spekulatiónspreis m -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Валю́та (БРС). З рус. валюта (Крукоўскі, Уплыў, 82) да ням. Valuta або непасрэдна да італ. valuta ’кошт, сума, валюта’ (Фасмер, 1, 271; Шанскі, 1, В, 15; Рудніцкі, 1, 303).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

заро́дак, -дка, мн. -дкі, -дкаў, м.

1. У чалавека і жывёл, а таксама ў вышэйшых насенных раслін: арганізм на ранняй ступені свайго развіцця, які жывіцца за кошт матчынага арганізма або пажыўнымі рэчывамі яйцаклеткі.

2. перан. Пачатковы стан, першае праяўленне чаго-н.

Ліквідаваць заганную ідэю ў зародку.

|| прым. заро́дкавы, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

fare​1 [feə] n.

1. кошт прае́зду/біле́та; кошт прае́зду аўто́бусам/цягніко́м/на таксі́;

What’s the fare? Колькі каштуе праезд?;

a fare dodger infml безбіле́тны пасажы́р, «за́яц»

2. пасажы́р (у таксі)

3. fml стра́ва, е́жа;

good/simple fare до́брая/про́стая е́жа

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

иждиве́ние ср.

1. утрыма́нне, -ння ср.;

2. (средства) уст. кошт, род. ко́шту м.;

иждиве́нием кого́ (чьим) ко́штам чыі́м;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

рэфрыжэра́тар, ‑а, м.

1. Частка халадзільнай машыны, у якой за кошт выпарэння вадкасці атрымліваецца нізкая тэмпература; выпарнік (у 1 знач.).

2. Вагон-халадзільнік, судна-халадзільнік і пад. для перавозкі грузаў, якія хутка псуюцца.

[Ад лац. refrigero — ахалоджваю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)