подка́тывать несов.
1. падко́чваць;
2. (быстро подъезжать, подвозить к остановке) падка́тваць, пад’язджа́ць; падво́зіць;
3. чаще безл. (о внезапном чувстве боли, тяжести), разг. падко́чваць, падко́чвацца; (поступать) падступа́ць;
подка́тывает под го́рло падступа́е да го́рла;
◊
ком подка́тывает к го́рлу ком падко́чваецца да го́рла;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
уце́шыцца сов.
1. (перестать горевать) успоко́иться, уте́шиться;
2. (найти в ком-, чём-л. отраду) обра́доваться;
3. (стать спокойным) успоко́иться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
познава́ть несов.
1. пазнава́ць;
2. (испытывать) пазнава́ць; зазнава́ць;
3. (узнавать) пазнава́ць; (получать истинное представление о ком-, чём-л.) уве́дваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Глы́ба ’глыба’ (БРС). Слова вядома толькі ў рус. і бел. мовах (гл. Трубачоў, Эт. сл., 6, 160). Паводле Трубачова (там жа), роднаснае слову *glyza (гл. глы́за). Ранейшая версія (роднаснасць з лац. glēba ’ком зямлі’), якую прапанавалі Брандт, РФВ, 22, 119; Бернекер, 1, 310; Фасмер, 1, 147, не вельмі верагодная, паколькі тут назіраецца неаднолькавы вакалізм.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
скача́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
1. Надаць круглую форму чаму‑н.; зляпіць, зрабіць з чаго‑н. што‑н. круглае. Скачаць сцежку. □ Скачаў Валька першы ком і добра-такі запыхкаўся. Курто. Калі шэрсць паліваць патрошку цёплаю вадою, качаць у руках, то і скачаеш мячык. Місько.
2. Качаючы, скруціць у трубку, валік і пад. Скачаць дыван у трубку.
3. Разм. Качаючыся, прыціснуць да зямлі, змяць (траву і пад.). Коні скачалі траву на лузе.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зняве́рыцца (у кім, чым і без дап.) сов. изве́риться (в ком, чём, в кого, что и без доп.); разуве́риться (в ком, чём); потеря́ть ве́ру (в кого, что);
ён ~рыўся ў сваі́х сі́лах — он изве́рился в свои́х си́лах;
з. ў сябра́х — разуве́риться в друзья́х
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Зго́мтаць ’украсці’, ’скамячыць’ (Сл. паўн.-зах.). Рус. калым. сго́мтать ’скамячыць’. Другое значэнне гэтага экспрэсіўнага слова ўказвае на магчымасць сувязі з коранем ком‑ (скамячыць; параўн. рус. скомкать), тады першае можна тлумачыць як ’скамячыўшы, схаваць’ і ’ўкрасці’. Фанетыка: азванчэнне ск‑ у зг‑, магчыма, экспрэсіўна ці ў выніку асіміляцыі ‑к‑ да прэфіксальнага з‑; т замест к, як экспрэсіўная дысіміляцыя ці проста субстытуцыя.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ко́нік 1 ’конік, насякомае, якое скача і стракоча крыламі’ (ТСБМ, Нас., Шат., Сл. паўн.-зах., Мат. Гом., Яруш., Сержп. Пр.), ’страказа’ (ТС), ’цвыркун’ (Ян., Сцяшк.). Гл. конь.
Ко́нік 2 ’вільчык’ (Мат. Гом., ТС). Гл. конь 1.
Ко́нік 3 ’варэнік’ (Мат. Гом., Ян.). Гл. комікі і ком 2. Тады конік < *комік.
Ко́нік 4 ’чарка’ (Ян.). Параўн. конаўка (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ідэа́л м.
1. (род. ідэа́лу) в разн. знач. идеа́л;
і. хараства́ — идеа́л красоты́;
2. (род. ідэа́ла) (о ком-л.) идеа́л
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
невысо́кий невысо́кі;
быть невысо́кого мне́ния о ко́м-л., о чём-л. быць невысо́кай ду́мкі аб кім-не́будзь, аб чым-не́будзь.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)