траты́л, -у, м.

Цвёрдае крышталічнае рэчыва жоўтага колеру з вялікай выбуховай сілай.

|| прым. траты́лавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

часуча́, -ы́, ж.

Шчыльная шаўковая тканіна палатнянага перапляцення, звычайна жаўтавата-пясочнага колеру.

|| прым. часучо́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

coppery [ˈkɒpəri] adj.

1. ме́днага ко́леру

2. які́ змяшчае ў сабе́ медзь

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

mdefarben

a мо́днага ко́леру

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

smargdgrün

a смара́гдавага ко́леру

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

schblond

a по́пельнага ко́леру

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zegelrot

a цаге́льнага ко́леру

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

на́трый, -ю, м.

Хімічны элемент, мяккі шчолачны метал серабрыста-белага колеру.

|| прым. на́трыевы, -ая, -ае.

Натрыевая салетра.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бэж, нязм. і бэ́жавы, -ая, -ае.

Светла-карычневы з ружова-жоўтым адценнем.

Бэжавае паліто.

Сукенка колеру бэж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аметы́ст, -у, М -сце, м.

Каштоўны камень фіялетавага або з блакітным адценнем колеру.

|| прым. аметы́ставы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)