every [ˈevri] pron. ко́жны;

every other day/week праз дзень/праз ты́дзень;

Take the medicine every other day. Прымай гэта лякарства праз дзень;

every now and then/again час ад ча́су, калі́-нікалі́, зрэ́дку

♦

every other ко́жны другі́;

They come here every other Tuesday. Яны прыходзяць сюды кожны другі аўторак.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

уся́кі, -ая, -ае, займ. азнач.

1. Кожны, любы.

У. раз адно і тое ж.

Усякая птушка сваё гняздо бароніць (прыказка).

2. Розны, усялякі.

Усякія людзі бываюць.

3. У спалучэнні з прыназоўнікам «без», узмацняючы прыназоўнік, азначае: зусім без.

Без усякай мэты.

Без усякіх цяжкасцей.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дудзе́ць, дуджу́, дудзі́ш, дудзі́ць; дудзі́м, дудзіце́, дудзя́ць; дудзі́; незак.

1. Іграць на дудцы, дудзе.

2. Утвараць нудныя, цягучыя гукі.

Д. пад нос.

3. перан. Надаедліва, аднастайна паўтараць адно і тое ж (разм.).

Кожны вечар бацькі дудзелі яму, каб жаніўся.

|| наз. дудзе́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

at every turn

ко́жны раз, уве́сь час; на ко́жным кро́ку

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

anyone

[ˈeniwʌn]

pron.

1) не́хта, хто-не́будзь, хто-ко́лечы; ніхто́

Did anyone come? — Ці хто-не́будзь прыйшо́ў?

2) уся́кі, ко́жны; усе́

Anyone may come — Ко́жны мо́жа прыйсьці́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

кули́к зоол. кулі́к, -ка́ м.;

◊

всяк кули́к своё боло́то хва́лит посл. ≅ ко́жны цыга́н сваю́ кабы́лу хва́ліць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

suitable [ˈs(j)u:təbl] adj. зру́чны, прыда́тны, адпаве́дны;

clothes suitable for everyday wear адзе́нне на ко́жны дзень

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

◎ Насёбы ’які носяць кожны дзень, у якім працуюць; не святочны (пра адзенне)’ (докш., Янк. Мат.). Ад пасьба ’нашэнне’, назоўнік ад насіць ’насіць, апранаць’, літаральна ’для насьбы’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Папіха́йла ’чалавек, якім кожны камандуе’ (Мат. Гом.), попіха́йла, попі́ха ’тс’ (ТС), папіха́йла, папі́хішча ’непаваротлівы чалавек, якога трэба падганяць’ (Нас.). Да папіха́ць (гл. піха́ць) з рознымі суфіксамі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Спрага́ць ‘запрагаць, злучаць у адну запрэжку’ (ТСБМ, Нас., Ласт., Байк. і Некр.), спрага́цца ‘злучаць кожны па каню (валу) у адной вупражы’ (Пятк. 2, Варл.). Гл. прыпрэжка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)