наме́снік, -а,
1. Асоба, якая замяняе каго
2. Афіцыйная назва асобы, якая замяшчае кіраўніка.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
наме́снік, -а,
1. Асоба, якая замяняе каго
2. Афіцыйная назва асобы, якая замяшчае кіраўніка.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
вы́шнарыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць;
1. Абшукаць усё, усюды.
2. Шнарачы,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́шукаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Старанна шукаючы,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
выкру́тлівы, ‑ая, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
днём
◊
днём с огнём не найти́ днём з агнём не
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
доиска́ться
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
акамяне́ласць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
Прыцыбу́ліць экспр. ’выцяць’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
падпа́льшчык, -а,
Той, хто наўмысна ўчыніў пажар.
Падпальшчык вайны (
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
пажыві́цца, -ыўлю́ся, -ы́вішся, -ы́віцца;
1.
2. чым. Узяць для сябе што
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)