ссёрбнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак., што.

Разм. Адпіць, сербануць трохі зверху з поўнай пасудзіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кі́льсан

(англ. keelson)

падоўжная бэлька на судне, якая размешчана зверху шпангоутаў паралельна кілю.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

калыха́цца, -лышу́ся, -лы́шашся, -лы́шацца; -лышы́ся; незак.

Мерна рухацца зверху ўніз ці з боку ў бок; гайдацца, хістацца.

К. на ветры.

К. на вадзе.

К. на арэлях.

|| аднакр. калыхну́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ні́ся.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

наліўны́, -а́я, -о́е.

1. Які прыстасаваны для перавозкі вадкіх грузаў без тары.

Наліўное судна.

2. Які прыводзіцца ў рух вадою, што падае зверху (спец.).

Наліўное вадзяное кола.

3. Поўны сокаў, спелы (пра плады).

Наліўныя яблыкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

гу́шкацца, -аюся, -аешся, -аецца; незак.

Рытмічна калыхацца з аднаго боку ў другі або зверху ўніз.

Г. на арэлях.

Г. на марскіх хвалях.

|| аднакр. гушкану́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ні́ся.

|| наз. гу́шканне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

абсо́хнуць, -ну, -неш, -не; абсо́х, -хла; -со́хні́; зак.

Стаць сухім, высахнуць зверху.

Зямля абсохла.

◊

Малако на губах не абсохла ў каго-н. —пра таго, хто яшчэ надта малады і нявопытны.

|| незак. абсыха́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

шась (разм.).

1. выкл. Ужыв. гукапераймальна для абазначэння шуму, падзення чаго-н. сыпкага, сухога.

Ш., ш., сыплецца зверху пясок.

2. у знач. вык. Ужыв. паводле знач. дзеясл. шаснуць.

Нехта ў дзверы ш.

Ш. нажом па шнурку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Стрыго́р ‘шво, калі зверху нітка кладзецца каля ніткі, а ўнізе ўдвая’ (Варл.). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

абву́гліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.

Абпаліць зверху. Абвугліць канцы паляў. □ Бомбай клёны старыя абвугліла... Лойка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ка́йра, ‑ы, ж.

Марская палярная птушка сямейства чысцікаў з чарнавата-бурым апярэннем зверху і белым знізу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)