animal​1 [ˈænɪməl] n.

1. жывёла, жывёліна;

domestic animals сво́йскія/ха́тнія жывёлы;

a wild animal звер, дзі́кая жывёліна;

the animal planet плане́та жывёл

2. жыва́я істо́та

3. скаці́на (пра грубага, подлага чалавека)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пагі́бель ​1, ‑і, ж.

Смерць, гібель. Асудзіць на пагібель. □ [Васіль Раманавіч:] — Ведаеш, калі звер чуе пагібель, ён робіцца ў тры разы небяспечней. Няхай.

пагі́бель ​2, ‑і, ж.

У выразах: гнуцца ў тры пагібелі гл. гнуцца. Гнуць у тры пагібелі гл. гнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

загна́ны

1. (стомлены) ábgejagt, ábgehetzt, ábgequält;

загна́ны конь ein ábgejagtes [ábgetriebenes] Pferd;

2. (забіты) éingeschüchtert;

◊ як загна́ны звер wie ein gehétztes Tier [Wild]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

bestia

ж.

1. драпежнік;

2. экспрэс. разм. шэльма, бестыя, вырадак, звер (пра чалавека)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пушны́ I пушно́й;

п. звер — пушно́й зверь;

п. тава́р — пушно́й това́р;

п. про́мысел — пушно́й про́мысел

пушны́ II: п. хлеб хлеб с мяки́ной

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бабёр м

1. (звер) Bíber m -s, -;

2. (футра) Bíberfell n -(e)s, -e, Bíberpelz m -es, -e; Bíberkragen m -s, - (каўнер)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

bay​2 [beɪ] n. браха́нне, брэх, га́ўканне

♦

an animal at bay загна́ны (саба́камі) звер;

be/stand at bay быць у безвыхо́дным стано́вішчы;

hold/keep smb. at bay не падпуска́ць каго́-н. да сябе́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Бэ́штать ’лаяць, ганьбіць’ (КЭС, палес.). Укр. бе́штати ’тс’. З польск. besztać ’тс’, якое непасрэдна звязана з лац. bestia (польск. bestja, bestia). Гл. Бернекер, 53. Але Брукнер (22) лічыў, што besztać з венг. beste ’звер; лаянкавае слова’ (< лац. bestia; MESz, 1, 288–289). Гл. яшчэ Рудніцкі, 119; Тамат, 108–109. Параўн. бэ́сціць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

абсу́нуцца сов.

1. оползти́; осы́паться;

бе́раг ~нуўся — бе́рег опо́лз (осы́пался);

2. осе́сть, свали́ться;

ра́нены звер ~нуўся ў снег — ра́неный зверь осе́л (свали́лся) в снег

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бабёр, ‑бра, м.

1. Паўводны звер атрада грызуноў, які жыве ў лесе каля рэк і іншых вадаёмаў і мае каштоўнае футра. Рачны бабёр. Паселішча баброў.

2. Футра гэтага звера, а таксама адзенне з такога футра.

•••

Балотны бабёр — тое, што і нутрыя.

Плача як бабёр гл. плакаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)