Verbum

пра́ведны, -ая, -ае.

1. У вернікаў: набожны, бязгрэшны, які не парушае рэлігійнай маралі.

Праведнае жыццё.

2. Справядлівы, заснаваны на праўдзе (у 2 знач.; уст.).

П. суд.

|| наз. пра́веднасць, -і, ж.

ра́бства, -а, н.

1. Грамадскі лад, заснаваны на рабаўладанні.

Каланіяльнае р.

2. Стан, становішча раба (у 1 знач.).

Вызваліцца з р.

3. перан. Поўнае падпарадкаванне чужой волі, уплыву.

Духоўнае р.

ста́дны, -ая, -ае.

1. Які жыве гуртам, уласцівы гурту.

С. характар жыцця першабытных людзей.

С. інстынкт.

2. перан. Заснаваны на несвядомым падпарадкаванні гурту, большасці.

Стаднае пачуццё.

|| наз. ста́днасць, -і, ж.

дагматы́чны, -ая, -ае.

1. гл. дагматызм.

2. Заснаваны на палажэннях, якія прымаюцца як бясспрэчныя, як догмы.

Дагматычныя разважанні.

3. Катэгарычны, бяздоказны, які не дапускае пярэчанняў.

Д. тон.

|| наз. дагматы́чнасць, -і, ж.

добраахво́тны, -ая, -ае.

1. Які робіцца па ўласным жаданні, не прымусова.

Добраахвотная праца.

Д. узнос.

2. Заснаваны на прынцыпе самадзейнасці мас (у 1 знач.).

Добраахвотнае спартыўнае таварыства.

|| наз. добраахво́тнасць, -і, ж.

прыго́н², -у, м.

1. Грамадскі лад, заснаваны на прыгонным праве; прыгонніцтва.

Часы прыгону.

2. Дармавая прымусовая праца сялян на памешчыка ў часы прыгоннага права; паншчына.

Адбываць п.

|| прым. прыго́нны, -ая, -ае.