экскрэ́цыя
(п.-лац. excretio)
дзейнасць залоз і іншых органаў, накіраваныя на вывядзенне з арганізма розных непатрэбных або шкодных рэчываў; выдзяленне.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
АРГУЛЁЗ,
інвазійная хвароба рыб, якую выклікаюць крывасосныя рачкі-аргулюсы (з роду Argulus). Пашкоджваюцца скура, плаўнікі, шчэлепы моладзі карпа, сазана, стронгі, амураў, судакоў, ляшчоў і інш. Дарослыя рыбы хварэюць рэдка. Лічынкі рачкоў праколваюць хабатком скуру і сасуды цела рыб, сакрэты іх ядавітых залоз таксічна ўздзейнічаюць на арганізм рыб. Прычыняе значныя страты рыбагадоўлі.
т. 1, с. 474
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ксерастамі́я
(ад ксера- + гр. stoma = рот)
мед. сухасць у роце, якія ўзнікае ў выніку частковага або поўнага спынення сакрэцыі слінных залоз.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
по́ры
(гр. poros = адтуліна)
1) вельмі дробныя адтуліны потавых залоз на паверхні скуры чалавека і жывёл;
2) прамежкі паміж часцінкамі рэчыва.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
трафала́ксіс
(ад гр. trophe = ежа + allaksis = абмен)
абмен ежай і выдзяленнямі залоз, які назіраецца ў некаторых грамадскіх жывёл, напр. у мурашак.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
цыбеці́н
(н.-лац. zibethum, ад ар. zabād = пена)
рэчыва з рэзкім пахам мускусу, якое здабываюць з залоз вівер, выкарыстоўваецца ў парфумерыі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ВІРЫЛІ́ЗМ
(ад лац. virilis мужчынскі),
маскулінізм, вірыльны сіндром, з’яўленне ў арганізме жанчыны другасных мужчынскіх палавых прыкмет. Жанчына набывае мужчынскі целасклад, тып аваласення (гл. Гірсутызм), атрафіруюцца малочныя залозы, зніжаецца тэмбр голасу, павялічваецца клітар. Вірылізм можа ўзнікнуць у любым узросце, абумоўліваецца найчасцей залішняй колькасцю андрагенаў. У большасці выпадкаў узнікае ў выніку захворванняў залоз унутр. сакрэцыі (яечнікі, наднырачнікі).
т. 4, с. 194
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
адэнаме́р
(ад гр. aden = залоза + -мер)
канцавы аддзел залоз жывёл і чалавека, у якім узнікае сакрэт2, што трапляе ў вывадную пратоку.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
антасфе́ра
(ад гр. anthos = кветка + сфера)
сфера ўплыву пахучых залоз асобнай кветкі на дзейнасць насякомых — апыляльнікаў раслін (спажыўцоў яе нектару і пылку).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
інкрэ́цыя
(лац. incretio = выдзяленне)
выдзяленне пэўнай групай залоз арганізма чалавека і жывёл асаблівых фізіялагічна актыўных рэчываў (гармонаў) непасрэдна ў кроў або лімфу.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)