sin2 [sɪn] v. (against) грашы́ць; паруша́ць (правілы);

sin against the laws of society паруша́ць зако́ны грама́дства

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

заканада́вец, ‑даўца, м.

1. Той, хто ўкладае законы.

2. перан. Той, хто аказвае ўплыў на ўстанаўленне норм грамадскіх паводзін, моды і пад. Заканадавец мод.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

primordial

[praɪˈmɔrdiəl]

adj.

1) першапачатко́вы, спрадве́чны

2) элемэнта́рны, пачатко́вы

primordial laws — элемэнта́рныя зако́ны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

realm [relm] n.

1. галіна́, сфе́ра; абся́г;

the realm of science сфе́ра наву́кі

2. fml карале́ўства, дзяржа́ва;

the laws of the realm зако́ны карале́ўства; дзяржа́ўныя зако́ны

beyond/within the realms of possibility па-за ме́жамі/у ме́жах магчы́мага

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дыскрымінацы́йны diskriminerend;

прыма́ць дыскрымінацы́йныя зако́ны diskriminerende Gestze verbschieden;

право́дзіць дыскрымінацы́йную палі́тыку ine diskriminerende Politk [ine Politk der Diskriminierung] betriben*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

канстытуцы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да канстытуцыі (у 1 знач.). Канстытуцыйныя законы. Канстытуцыйная камісія. // Заснаваны на канстытуцыі. Канстытуцыйны лад. Канстытуцыйная форма праўлення. Канстытуцыйная манархія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фі́зіка, ‑і, ДМ ‑зіцы. ж.

1. Навука, якая вывучае будову, агульныя ўласцівасці і законы руху матэрыі. Электронная фізіка. // Спецыяльная дысцыпліна, якая вывучае гэту навуку. Урок фізікі. Кабінет фізікі. // Разм. Падручнік, па якім вывучаецца гэта навука.

2. Будова, агульныя ўласцівасці і законы руху якой‑н. матэрыі; веды пра такую будову, уласцівасці, законы. Фізіка атмасферы. Фізіка крышталяў.

•••

Атамная фізіка — раздзел фізікі, які вывучае будову і стан атамаў.

Фізіка цвёрдага цела — раздзел фізікі, які вывучае фізічныя ўласцівасці і структуру цвёрдых цел, распрацоўвае тэарэтычныя асновы для іх тлумачэння.

Ядзерная фізіка — раздзел сучаснай фізікі, у якім вывучаюцца атамныя ядры, працэсы, што адбываюцца ў ядры, і элементарныя часціцы.

[Грэч. physike.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

rchtskundig

a дасве́дчаны ў зако́нах, які́ ве́дае зако́ны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

draknisch

драко́наўскі, лю́ты, жо́рсткі

~e Gestze — драко́наўскія зако́ны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Kregsrecht

n -(e)s вайско́выя зако́ны, вайско́вае пра́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)