ло́зунг м Lósung f -, -en; Léitsatz m -(e)s, -sätze (тэзіс); Wáhlspruch m -(e)s, -sprüche, Paróle f -, -n, Devise [-´vi:] f -, -n (дэвіз); Áufruf m -(e)s, -e (заклік); Sprúchband n -(e)s, -bänder (транспарант);

пад ло́зунгам únter der Lósung [Devíse]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Máhnung

f -, -en

1) напамі́н(ак) (an A – аб чым-н.)

2) перасцяро́га, папярэ́джанне (wegen G – аб чым-н.)

3) за́клік (zu D – да чаго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

powołanie

powołani|e

н.

1. прызыў; закліканне; заклік; покліч;

~e do wojska — прызыў у войска;

2. прызванне; пакліканне;

z ~a — па прызванні; паводле прызвання (паклікання)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

призва́ние ср.

1. (действие) уст. закліка́нне, -ння ср. (на што і да чаго); (призыв) за́клік, -ку м.; см. призва́ть​ 3;

2. (склонность) прызва́нне, -ння ср.; (к чему) схі́льнасць, -ці ж.;

худо́жник по призва́нию маста́к па прызва́нні;

призва́ние к му́зыке схі́льнасць да му́зыкі;

3. (предназначение) прызначэ́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

alarm

[əˈlɑ:rm]

1.

n.

1) пярэ́палах -у, перапу́д -у m.; па́ніка f.

to dart off in alarm — кі́нуцца наўцёкі зь перапу́ду

2) трыво́га f.

3) сыгна́л трыво́гі

a burglar alarm — супрацькрадзе́жная сыгналіза́цыя

4) за́клік да збро́і

2.

v.t.

1) пало́хаць, непако́іць

to be alarmed — пало́хацца, непако́іцца

2) падыма́ць трыво́гу, перасьцерага́ць аб небясьпе́цы

•

- alarm clock

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

карыкату́ра, ‑ы, ж.

1. Малюнак, на якім хто‑н. або што‑н. намаляваны ў скажоным выглядзе для высмейвання. Моладзь тоўпілася перад газетай, жартавала з трапных карыкатур на Івана Гомана, на Радніка, на Гольдзіна. Шамякін. Пад карыкатурай, на якой быў намаляваны дзябёлы хлопец і каля яго малы, худзенькі юнак, стаяў подпіс: «Адгукнуўся на заклік». Арабей. // Пра сатырычны наказ з’яў рэчаіснасці ў іншых відах мастацтва, а таксама аб творах такога характару. Залішняя схільнасць да пераўвелічэння нарадзіла тут гратэск, які часам даходзіць аж да карыкатуры. Кучар.

2. перан. Смешнае, недасканалае падабенства да каго‑, чаго‑н. Можна і трэба даваць партыі тактычныя ўказанні і на выпадак перамогі, і на выпадак паражэння паўстання, і на выпадак склікання сапраўды ўстаноўчага схода рэвалюцыйным шляхам, і на выпадак склікання царом якой-небудзь карыкатуры на народнае прадстаўніцтва. Ленін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крык м Schrei m -(e)s, -e; Ruf m -(e)s, -e (заклік); Áufschrei m, Áusruf m (вокліч);

крыкі Geschréi n -(e)s; Gekréisch n -es (віск, віскат);

крык абурэ́ння Áufschrei der Empörung;

крык адча́ю Verzwéiflungsschrei m;

крык аб дапамо́зе Hílferuf m;

◊ апо́шні крык мо́ды die állerneu(e)ste Móde, der létzte Schrei, Dernier Cri [dɛrnje´kri] m, - -, -s -s [dɛrnje´kri]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

rzucić

зак. кінуць;

rzucić wzrokiem — кінуць позірк;

rzucić wezwanie — кінуць заклік;

rzucić myśl — падаць думку (ідэю);

rzucić światło na co — перан. высветліць, асвятліць што;

rzucić na papier перан. накідаць (што) на паперы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вы́клік м

1. Éinladung f -, -en (запрашэнне); Áufruf m -(e)s, -e (які чакаюць у чарзе);

вы́клік урача́ die Bestéllung des Árztes;

вы́клік па телефо́не Ánruf m -(e)s, -e;

вы́клік у суд Vórladung f (vor Gerícht);

па вы́кліку auf Ábruf, auf Áufforderung;

2. (заклік да спаборніцтва) Áufforderung f -, -en, Áufruf m, Heráusforderung f;

3. вайск вы́клік агню́ Féueranforderung f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

упэ́ўнены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад упэўніць.

2. у знач. прым. Які цвёрда верыць у што‑н., перакананы ў чым‑н. Сын быў упэўнены, што ёсць адна рэвалюцыйная праўда. Чорны. Клаўся ставы спаць ужо нават упэўнены, што Лапця недзе ў партызанах. Кулакоўскі. // Перакананы ва ўласных сілах, які спадзяецца на сябе. Рос [Быстроў] дужым, вынослівым і ўпэўненым у сабе. Мележ. // Які выражае ўпэўненасць, перакананасць. Васіль Іванавіч стаяў па трыбуне і ўпэўненым голасам расказваў аб дасягненнях жывёлаводаў. Шашкоў. Ва ўсіх па змораных тварах разгубленасць, і толькі ў Чыжыка ўпэўнены погляд. Лупсякоў.

3. у знач. прым. Рашучы, энергічны. Тацяна ўпэўненымі гаспадарчымі рукамі ўпарадкавала небагатыя клумкі Марыны Паўлаўны. Зарэцкі. Не ў пошуках хлеба, зямлі ці заробку, З Прыпяці трапілі людзі сюды, — На заклік Радзімы ўпэўненым крокам Прыйшлі будаваць яны край малады. Жычка. Рухі ў.. [Цімкі] былі ўпэўненыя, эканомныя, стрыжаныя. Карпаў.

•••

Будзь упэўнены — не сумнявайся, не турбуйся, усё будзе так, як трэба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)