zapędzić się

zapędzi|ć się

зак.

1. разбегчыся; разагнацца; дабегчы; дайсці; дабрацца;

~ć się w głąb lasu — зайсці ў глыб лесу;

~ć się aż pod bramkę спарт. прарвацца пад самыя вароты;

2. перан. разысціся; занадта далёка зайсці;

~ć się w zwierzeniach — занадта далёка зайсці ў прызнаннях

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

тупі́к м. Sckgasse f -, -n; ttes Gleis (чыг.);

зайсці́ ў тупі́к in ine Sckgasse gerten*;

ста́віць у тупі́к aufs tte Glis scheben*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

закати́ться

1. закаці́цца, мног. пазако́чвацца;

2. (о светилах) зайсці́;

3. перен. (минуть) пага́снуць, міну́ць;

4. (смехом, кашлем и т. п.) разг. зайсці́ся (ад чаго).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

collect [kəˈlekt] v.

1. збіра́ць, сабра́ць, падабра́ць;

collect together збіра́цца, сабра́цца

2. калекцыяні́раваць

3. забра́ць;

collect a child from school забра́ць дзіця́ са шко́лы (зайсці па яго)

collect oneself авало́даць сабо́й, сабра́цца;

collect one’s thoughts сабра́цца з ду́мкамі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

zaułek

м. вулка; завулак;

ślepy zaułek — тупік;

zabrnąć w ślepy zaułek — зайсці ў тупік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пазавалака́цца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

1. (1 і 2 ас. мн. не ўжыв.). Завалачыся, закрыцца, заслацца — пра ўсё, многае. Пазавалакаліся вочы слязамі.

2. Разм. Зайсці, зацягнуцца куды‑н. — пра ўсіх, многіх. Пастухі са статкамі пазавалакаліся ў лес. Пазавалакацца на край свету.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазне́й, прысл.

1. Выш. ст. да прысл. позна (у 1, 3 знач.).

2. Праз нейкі час. Пазней, па заданню рэдакцыі, мне давялося самому зайсці ў домік пад соснамі, дзе за акном невялікага кабінета красавалася паміж пладовых дрэўцаў звычайнае наша, вясковае жыта. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

душавы́, ‑ая, ‑бе.

1. Які мае адносіны да душа. Душавая ўстаноўка. □ У кватэрах прадугледжаны і газавыя пліты, і прасторныя балконы, і душавыя пакоі, і зручныя сценныя шафы. Грахоўскі.

2. у знач. наз. душава́я, ‑ой, ж. Памяшканне з душавымі прыстасаваннямі. Зайсці ў душавую.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

таво́т, ‑у, М ‑воце, м.

Густая змазка для машын і механізмаў. Назаўтра, едучы дадому, Мікалай Барысавіч думаў аб тым, што калі дзверы ў суседзяў па-ранейшаму будуць візгатаць, прыйдзецца зайсці да Івана Пятровіча і папрасіць, каб памазаў завесы салам ці тавотам. Пянкрат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ты́пус, ‑а, м.

Разм. зневаж. Тое, што і тып (у 7 знач.). [Лабановіч] падумаў аб а. Мікалаю: «Што гэта яшчэ за тыпус такі? І прыйдзецца ж да яго зайсці гэтымі днямі». Колас. [Максім:] — Толькі мне штось не зразумела, чаго дабіваецца ад мяне гэты тыпус? Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)