ко́лькі-не́будзь

займеннік, няпэўны, безасабовы

мн.
-
Н. ко́лькі-не́будзь
Р. ко́лькіх-не́будзь
Д. ко́лькім-не́будзь
В. ко́лькіх-не́будзь
ко́лькі-не́будзь
Т. ко́лькімі-не́будзь
М. ко́лькіх-не́будзь

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

хто-не́будзь

займеннік, няпэўны, безасабовы

адз.
-
Н. хто-не́будзь
Р. каго́-не́будзь
Д. каму́-не́будзь
В. каго́-не́будзь
Т. кім-не́будзь
М. кім-не́будзь

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

хто-ніхто́

займеннік, няпэўны, безасабовы

адз.
-
Н. хто-ніхто́
Р. каго́-нікаго́
Д. каму́-нікаму́
В. каго́-нікаго́
Т. кім-нікі́м
М. кім-нікі́м

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

што-не́будзь

займеннік, няпэўны, безасабовы

адз.
-
Н. што-не́будзь
Р. чаго́-не́будзь
Д. чаму́-не́будзь
В. што-не́будзь
Т. чым-не́будзь
М. чым-не́будзь

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

чый-ко́лечы

займеннік, няпэўны, безасабовы

адз.
м.
Н. чый-ко́лечы
Р. чыйго́-ко́лечы
Д. чыйму́-ко́лечы
В. чыйго́-ко́лечы (адуш.)
чый-ко́лечы (неадуш.)
Т. чыі́м-ко́лечы
М. чыі́м-ко́лечы

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

неопределённо-ли́чный грам. няпэ́ўна-асабо́вы;

неопределённо-ли́чное местоиме́ние няпэ́ўна-асабо́вы займе́ннік.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

impersonal [ɪmˈpɜ:sənl] adj.

1. аб’екты́ўны; непрадузя́ты

2. безаблі́чны

3. ling. безасабо́вы;

impersonal pronoun безасабо́вы займе́ннік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

асабо́вы persönlich, Personál -;

асабо́вы займе́ннік Personálpronomen n -s, - і -mina

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Прыймя́ ’прыназоўнік’ (Гарэц., Ласт., Байк. і Некр.). Позняе прыставачна-бяссуфікснае ўтварэнне ад імя́ (гл.). Параўн. такога ж кшталту лінгвістычны тэрмін займя́ ’займеннік’. Не выключаны ўплыў польск. przyimek ’займеннік’, які, паводле Банькоўскага (2, 935), з’яўляецца “скарочаным наватворам” *przyimionek.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

адно́сны, -ая, -ае.

1. Які вызначаецца пры параўнанні, супастаўленні з чым-н., правільны толькі пры пэўных умовах.

А. поспех.

Зіма адносна (прысл.) цёплая.

Адносная прыгажосць.

2. У мовазнаўстве: які паказвае адносіны паміж чым-н., да чаго-н.

А. прыметнік.

А. займеннік.

|| наз. адно́снасць, -і, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)