усёе́дны, -ая, -ае.

Які можа есці ўсякую ежу.

Усёедная жывёліна.

|| наз. усёе́днасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аднаго́дак

‘жывёліна ўзростам у адзін год’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аднаго́дак аднаго́дкі
Р. аднаго́дка аднаго́дкаў
Д. аднаго́дку аднаго́дкам
В. аднаго́дка аднаго́дкаў
Т. аднаго́дкам аднаго́дкамі
М. аднаго́дку аднаго́дках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аднаго́дка

‘жывёліна ўзростам у адзін год’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. аднаго́дка аднаго́дкі
Р. аднаго́дкі аднаго́дак
Д. аднаго́дцы аднаго́дкам
В. аднаго́дку аднаго́дак
Т. аднаго́дкай
аднаго́дкаю		 аднаго́дкамі
М. аднаго́дцы аднаго́дках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

насяко́мае, -ага, мн. -ыя, -ых, н.

Маленькая беспазваночная членістаногая жывёліна (муха, пчала, мурашка і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

палёўка, -і, ДМ -лёўцы, мн. -і, -лёвак, ж.

Жывёліна атрада грызуноў, падобная на мыш.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ла́ма¹, -ы, мн. -ы, лам, ж.

Паўднёваамерыканская бязгорбая ўючная жывёліна сямейства вярблюдаў з каштоўнай шэрсцю.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пярэ́зімак, -мка, мн. -мкі, -мкаў м. (разм.).

Свойская жывёліна мінулагодняга прыплоду (звычайна пра цялят, жарабят).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фала́нга³, -і, ДМ -нзе, мн. -і, -ла́нг і -аў, ж.

Ядавітая драпежная павукападобная жывёліна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

scavenger [ˈskævɪndʒə] n. жывёліна, пту́шка або ры́ба, які́я ко́рміцца адкі́дамі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ляні́вец, -ні́ўца, мн. -ні́ўцы, -ні́ўцаў, м.

Паўднёваамерыканская млекакормячая жывёліна, якая жыве на дрэвах і марудна рухаецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)