жалезаапрацо́ўчы, ‑ая, ‑ае.

Які апрацоўвае жалеза. Жалезаапрацоўчы завод.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жалезазмяшча́льны, ‑ая, ‑ае.

Які змяшчае ў сабе жалеза.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жалезапрака́тчык, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца пракаткай жалеза.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

феравальфра́м, ‑у, м.

Спец. Сплаў жалеза з вальфрамам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ферама́рганец, ‑нцу, м.

Спец. Сплаў жалеза з марганцам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ферасілі́цый, ‑ю, м.

Спец. Сплаў жалеза з крэмніем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ферахро́м, ‑у, м.

Спец. Сплаў жалеза з хромам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шве́лерны, ‑ая, ‑ае.

Які з’яўляецца швелерам. Швелернае жалеза.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сыраду́тны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Звязаны з даўнейшай тэхналогіяй атрымання жалеза непасрэдна з руды шляхам аднаўлення яго вугляродам. Сырадутны працэс. // Прызначаны для атрымання жалеза такім спосабам. Сырадутная печ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вальцава́ць, -цу́ю, -цу́еш, -цу́е; -цу́й; -цава́ны; незак., што (спец.).

Пракатваць, прапускаць паміж вальцамі.

В. ліставое жалеза.

|| наз. вальцо́ўка, -і, ДМ -цо́ўцы, мн. -і, -цо́вак, ж.

|| прым. вальцо́вачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)