рэа́л​2

(ням. Regal)

1) стол з нахіленай верхняй дошкай, на якую ставіцца каса са шрыфтам для набору;

2) друкарскі шрыфт, кегель якога роўны 120 пунктам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

antique

[ænˈti:k]

1.

adj.

1) старасьве́цкі

an antique chair — старасьве́цкае крэ́сла

an antique shop — антыква́рыят -у m.

2) старажы́тны, анты́чны

2.

n.

1) старасьве́цкая або́ анты́чная рэч

2) анты́чны стыль

3) анты́ква f. (друка́рскі стыль)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

стано́к м. тэх. Wérkzeugmaschine f -, -n; Wérkbank f -, -bänke;

тка́цкі стано́к Wébstuhl;

лесапі́льны стано́к Hólzsägebank f;

друка́рскі стано́к Drúckerpresse f -, -n;

свідрава́льны стано́к Bóhrmaschine f;

така́рны стано́к Dréhmaschine f (для метала); Dréchselbank f (для дрэва)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

тэ́рцыя

(лац. tertia = трэцяя)

1) муз. інтэрвал, які ахоплівае тры ступені дыятанічнага гукарада;

2) друкарскі шрыфт, кегель якога роўны 16 пунктам (6 мм); выкарыстоўваецца для набору загалоўкаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

значо́к, ‑чка, м.

1. Металічная пласцінка прамавугольнай, круглай або іншай формы з пэўным адбіткам, якую носяць на грудзях як знак прыналежнасці да той ці іншай арганізацыі, катэгорыі людзей, у памяць аб якой‑н. падзеі і інш. Камсамольскі значок. Універсітэце значок.

2. Фігура, чарцёж, малюнак з умоўным значэннем. Друкарскі значок. // Умоўная паметка. — Чакай, — затрымаў .. [Сяргея] Юрка. — Калі з хутара хто-небудзь пойдзе, я таксама пайду ўслед. Па дарозе буду чарціць палкай рымскія пяцёркі. Па гэтых значках і шукайце мяне. Курто.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цэх, ‑а, м.

1. Уст. У сярэднія вякі ў Заходняй Еўропе — гарадская арганізацыя рамеснікаў адной прафесіі. Да нашых часоў дайшлі статуты цэхаў металістаў, краўцоў, шаўцоў, муляраў. «Полымя».

2. Асноўнае вытворчае падраздзяленне прамысловага прадпрыемства. Друкарскі цэх. Кацельны цэх. □ На заводзе закрылі ўсе цэхі, дзе вырабляліся электрапрыборы для ўжытку. Шамякін. Павіншавалі мы яго І па-ранейшаму, папросту. Калегі цэха аднаго, Дзялілі радасць, боль і роздум. Гілевіч. // Памяшканне, дзе размяшчаецца такое падраздзяленне. Для ўліку расходу электраэнергіі ў цэхах устаноўлены лічыльнікі. «Звязда».

[Ням. Zeche.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

press​1 [pres] n.

1. (часта the press, the Press) друк, прэса;

local/national/foreign press мясцо́вая/нацыяна́льная/заме́жная прэ́са;

the freedom of the Press/press freedom свабо́да дру́ку;

be in the press быць у дру́ку

2. друка́рскі стано́к

3. друка́рня, выдаве́цтва;

Oxford University Press выдаве́цтва О́ксфар дскага ўніверсітэ́та

4. ціскані́на, таўкатня́

5. прасава́нне;

give smth. a press вы́прасаваць што-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

арыгіна́л

(лац. originalis = першапачатковы)

1) твор ці дакумент у сваёй сапраўднай, першапачатковай форме (у адрозненне ад перакладу або копіі);

2) рукапіс, з якога робіцца друкарскі набор;

3) перан. дзівак, чалавек своеасаблівых паводзін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гаты́чны

(фр. gothique, ад ням. Got = гот)

які мае адносіны да готыкі, уласцівы готыцы;

г. стыль — тое, што і готыка;

г. шрыфт — друкарскі лацінскі шрыфт з вуглаватымі формамі, у адрозненне ад закругленай антыквы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гратэ́ск

(фр. grotesque, іт. grottesca)

1) мастацкі прыём, заснаваны на кантрастным спалучэнні рэальнага і фантастычнага, перавялічанага і зменшанага, трагічнага і камічнага, а таксама літаратурны ці мастацкі твор, у якім выкарыстаны такі прыём;

2) друкарскі шрыфт з раўнамернай таўшчынёй штрыхоў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)