струк, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Доўгі і вузкі плод некаторых раслін, які складаецца з дзвюх палавінак, да якіх прымацавана насенне.

С. бобу, гароху.

|| памянш. стручо́к, -чка́, мн. -чкі́, -чко́ў, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

litany [ˈlɪtəni] n.

1. eccl. літа́нне, екцяння́

2. до́ўгі і ну́дны пералі́к (чаго-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

bound​1 [baʊnd] n. fml высо́кі або́ до́ўгі скачо́к;

with one bound адны́м скачко́м

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

shaggy-dog story [ˌʃægiˈdɒgˌstɔ:ri] n. до́ўгі і ну́дны анекдо́т (увесь гумар якога ў бязглуздзіцы)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

доўгачасо́вы, ‑ая, ‑ае.

Які працягваецца доўгі час. Доўгачасовая абарона.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надаўжэ́й, прысл.

На больш доўгі, працяглы тэрмін. Хапіць надаўжэй.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

несціха́ны, -ая, -ае.

1. Які не сціхае, не змаўкае доўгі час; які чуваць бесперапынна.

Н. гул.

2. Які не праходзіць, не сунімаецца (пра боль і пад.).

Н. боль.

|| наз. несціха́насць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

загуля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца; зак. (разм.).

Забавіцца, прабыць доўгі час на пагулянцы або, захапіўшыся гульнёй, забыцца на ўсё.

З. ў гасцях.

Дзеці загуляліся і пра ўрокі забыліся.

|| незак. загу́львацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

дудкава́ты, ‑ая, ‑ае.

Доўгі, вузкі і пусты ўнутры. Дудкаватае сцябло.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэрлі́к, ‑а, м.

Гіст. Мужчынскі доўгі кафтан з кароткімі рукавамі.

[Цюрк.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)