віта́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. вітаць, вітацца.

2. Прывітанне. — Добры дзень, — кінуў я сваё вітанне. — Добры дзень, — пачуў нядружны адказ. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ла́дный разг.

1. (дельный, хороший) до́бры;

па́рень ла́дный хло́пец до́бры;

2. (ловкий, складный) спры́тны;

3. (хорошо сделанный) спра́ўны;

4. (согласованный, стройный) зла́джаны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

найдабрэ́йшы (найвыш. ст ад добры) der (áller)béste

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

wydarzony

разм. удалы; добры;

nie wydarzony — няўдалы; не вельмі добры

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

адміністра́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Службовая асоба, якая кіруе чым-н.; адказны распарадчык.

Добры а.

|| ж. адміністра́тарка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак (разм.).

|| прым. адміністра́тарскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

hérzensgut

a до́бры, сардэ́чны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

мо́лодец фольк. маладзе́ц, род. малайца́ м.;

до́брый мо́лодец до́бры маладзе́ц.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

дабрэ́йшы, ‑ая, ‑ае.

Выш. ст. да прым. добры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сёлета нареч. в э́том году́;

с. до́бры ўраджа́й — в э́том году́ хоро́ший урожа́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

прысто́йны, -ая, -ае.

1. Які адпавядае правілам прыстойнасці (у 2 знач.); добра выхаваны, сумленны.

П. малады чалавек.

2. Дастаткова добры; дастатковы па велічыні.

П. касцюм.

Прыстойная адлегласць.

|| наз. прысто́йнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)