камісарыя́т, ‑а, М ‑рыяце, м.

Дзяржаўная або адміністрацыйная ўстанова, на чале якой стаіць камісар. Ваенны камісарыят. Народны камісарыят.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кааператы́ўна-дзяржа́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кааператы́ўна-дзяржа́ўны кааператы́ўна-дзяржа́ўная кааператы́ўна-дзяржа́ўнае кааператы́ўна-дзяржа́ўныя
Р. кааператы́ўна-дзяржа́ўнага кааператы́ўна-дзяржа́ўнай
кааператы́ўна-дзяржа́ўнае
кааператы́ўна-дзяржа́ўнага кааператы́ўна-дзяржа́ўных
Д. кааператы́ўна-дзяржа́ўнаму кааператы́ўна-дзяржа́ўнай кааператы́ўна-дзяржа́ўнаму кааператы́ўна-дзяржа́ўным
В. кааператы́ўна-дзяржа́ўны (неадуш.)
кааператы́ўна-дзяржа́ўнага (адуш.)
кааператы́ўна-дзяржа́ўную кааператы́ўна-дзяржа́ўнае кааператы́ўна-дзяржа́ўныя (неадуш.)
кааператы́ўна-дзяржа́ўных (адуш.)
Т. кааператы́ўна-дзяржа́ўным кааператы́ўна-дзяржа́ўнай
кааператы́ўна-дзяржа́ўнаю
кааператы́ўна-дзяржа́ўным кааператы́ўна-дзяржа́ўнымі
М. кааператы́ўна-дзяржа́ўным кааператы́ўна-дзяржа́ўнай кааператы́ўна-дзяржа́ўным кааператы́ўна-дзяржа́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

нацыяна́льна-дзяржа́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нацыяна́льна-дзяржа́ўны нацыяна́льна-дзяржа́ўная нацыяна́льна-дзяржа́ўнае нацыяна́льна-дзяржа́ўныя
Р. нацыяна́льна-дзяржа́ўнага нацыяна́льна-дзяржа́ўнай
нацыяна́льна-дзяржа́ўнае
нацыяна́льна-дзяржа́ўнага нацыяна́льна-дзяржа́ўных
Д. нацыяна́льна-дзяржа́ўнаму нацыяна́льна-дзяржа́ўнай нацыяна́льна-дзяржа́ўнаму нацыяна́льна-дзяржа́ўным
В. нацыяна́льна-дзяржа́ўны (неадуш.)
нацыяна́льна-дзяржа́ўнага (адуш.)
нацыяна́льна-дзяржа́ўную нацыяна́льна-дзяржа́ўнае нацыяна́льна-дзяржа́ўныя (неадуш.)
нацыяна́льна-дзяржа́ўных (адуш.)
Т. нацыяна́льна-дзяржа́ўным нацыяна́льна-дзяржа́ўнай
нацыяна́льна-дзяржа́ўнаю
нацыяна́льна-дзяржа́ўным нацыяна́льна-дзяржа́ўнымі
М. нацыяна́льна-дзяржа́ўным нацыяна́льна-дзяржа́ўнай нацыяна́льна-дзяржа́ўным нацыяна́льна-дзяржа́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

парты́йна-дзяржа́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. парты́йна-дзяржа́ўны парты́йна-дзяржа́ўная парты́йна-дзяржа́ўнае парты́йна-дзяржа́ўныя
Р. парты́йна-дзяржа́ўнага парты́йна-дзяржа́ўнай
парты́йна-дзяржа́ўнае
парты́йна-дзяржа́ўнага парты́йна-дзяржа́ўных
Д. парты́йна-дзяржа́ўнаму парты́йна-дзяржа́ўнай парты́йна-дзяржа́ўнаму парты́йна-дзяржа́ўным
В. парты́йна-дзяржа́ўны (неадуш.)
парты́йна-дзяржа́ўнага (адуш.)
парты́йна-дзяржа́ўную парты́йна-дзяржа́ўнае парты́йна-дзяржа́ўныя (неадуш.)
парты́йна-дзяржа́ўных (адуш.)
Т. парты́йна-дзяржа́ўным парты́йна-дзяржа́ўнай
парты́йна-дзяржа́ўнаю
парты́йна-дзяржа́ўным парты́йна-дзяржа́ўнымі
М. парты́йна-дзяржа́ўным парты́йна-дзяржа́ўнай парты́йна-дзяржа́ўным парты́йна-дзяржа́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кардо́н², -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Пагранічны або загараджальны атрад; пост аховы.

2. Месца, дзе знаходзіцца такі атрад ці пост, варта.

3. Дзяржаўная мяжа, граніца (разм.).

Жыць за кардонам.

|| прым. кардо́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

грані́ца, -ы, мн. -ы, -ні́ц, ж.

Лінія, якая раздзяляе тэрыторыі сумежных дзяржаў.

Дзяржаўная г.

За граніцай — у замежных дзяржавах.

За граніцу — у замежныя дзяржавы.

З-за граніцы — з замежных дзяржаў.

|| прым. грані́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

boundary

[ˈbaʊndəri]

n., pl. -ries

дзяржа́ўная мяжа́; ме́жы pl.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

the civil service

дзяржа́ўная цыві́льная слу́жба, дзяржа́ўныя ўрадо́ўцы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

скарб,

дзяржаўная ўстанова ВКЛ; сховішча дзярж. даходаў ВКЛ.

т. 14, с. 439

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

фіск, ‑у, м.

1. У буржуазнай юрыспрудэнцыі — дзяржаўная казна; скарб (у 7 знач.).

2. Імператарская казна ў старажытным Рыме.

[Лац. fiscus.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)