Verbum

куха́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; незак.

Гатаваць стравы; быць кухарам, кухаркай. Нядаўна, як хварэла маці, дзед сам кухарыў. Рылько.

парахо́дны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да парахода. Параходная прагулка. □ Дзед Астап старанна завіхаўся ля параходнай гарматы. Лынькоў.

рань, ‑і, ж.

Вельмі ранні час. — Ты чаго гэта, хлопча, падняўся ў такую рань? — стрэў .. [Міхася] дзед Антось. Якімовіч.

зашапяля́віць, ‑ляўлю, ‑лявіш, ‑лявіць; зак.

Разм. Пачаць шапялявіць. // Прашапялявіць. — Ты ў мяне, Эльзі, заўсёды толькі жартачкі [строіш], — зашапялявіў дзед. Брыль.

няду́жасць, ‑і, ж.

Стан нядужага; недамаганне. Дзед чамусьці часцей у апошні час скардзіўся на сваю нядужасць, успамінаў нябожчыкаў. Якімовіч.

расфіласо́фствавацца, ‑ствуюся, ‑ствуешся, ‑ствуецца; зак.

Разм. Пачаць філасофстваваць. — Збажына і тая расце іначай на вольнай зямлі, — расфіласофстваваўся дзед. Васілевіч.

акла́дзісты, ‑ая, ‑ае.

Шырокі і густы (пра бараду). З барадой акладзістай Пуху лебядзінага Дзед-Мароз прыладзіўся Пад яе [елкі] галінамі. Васілёк.

кіёк, кійка, м.

Невялікі кій; тое, што і кій. Разважліва гаварыў дзед Мікалай, абапёршыся на адпаліраваны да глянцу кіёк. Даніленка.

курэ́цкі, ‑ая, ‑ае.

Які належыць курцу. Кончыў дзед сваё снеданне і дастаў курэцкія прылады — па ядзе добра і закурыць. Колас.