Абгало́ціць ’
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Абгало́ціць ’
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
разори́ть
1. (разрушить) разбуры́ць; (опустошить) спусто́шыць;
2. (довести до нищеты) разары́ць,
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
doprowadzić się
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
загубі́ць, -ублю́, -у́біш, -у́біць; -у́блены;
1. каго-што. Пагубіць,
2. што. Марна патраціць (
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
doprowadzić
1.
2. падвесці;
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
давядзе́нне, ‑я,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дагартава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе;
Скончыць гартаванне чаго‑н.;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дапая́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе;
Скончыць паяць што‑н.;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дапрацава́цца, ‑цуюся, ‑цуешся, ‑цуецца;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дасма́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць;
Скончыць смажанне; смажачы,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)