трагікаме́дыя, ‑і, ж.

1. Драматычны твор з камічнымі і трагічнымі элементамі.

2. Гісторыя, падзея, становішча, у якім да сумнага прымешваецца смешнае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Hellenic [heˈli:nɪk] adj. старагрэ́часкі, элі́нскі (гісторыя, мова, культура);

the Hellenic Republic Грэ́чаская рэспу́бліка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

туры́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Той, хто займаецца турызмам. Яркае хараство берагоў і гарадоў, багатая гісторыя прыводзяць у Італію мноства турыстаў. «Полымя».

[Фр. touriste.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наве́йшы

1. néuer;

2. modérn, néuest;

наве́йшая гісто́рыя die кніжн. néueste Geschíchte

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

найно́ўшы (найвыш. ст. ад новы) der néueste;

найно́ўшая гісто́рыя die néueste Geschíchte

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

экспрэсіяні́зм, ‑у, м.

Плынь у буржуазным мастацтве і літаратуры першай чвэрці 20 ст., прадстаўнікі якой лічылі сваёй асноўнай задачай выражэнне ўнутранага свету мастака, яго суб’ектыўных творчых перажыванняў. Гісторыя такіх буржуазных плыняў у літаратуры і мастацтве, як натуралізм, сімвалізм, экспрэсіянізм.. і іншыя «ізмы», гісторыя вузкакаставых дзівацтваў, мод, захапленняў фокусамі і г. д. маюць сваёй асновай — усведамленне бяссілля. «Беларусь».

[Фр. expressionisme.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чатырохсотгадо́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які працягваецца, існуе чатырыста год. Чатырохсотгадовая гісторыя дзяржавы.

2. Які мае адносіны да чатырохсотгоддзя (у 2 знач.). Чатырохсотгадовы юбілей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

chilling [ˈtʃɪlɪŋ] adj. стра́шны;

a chilling tale апо́весць, ад яко́й дры́жыкі бяру́ць, стра́шная гісто́рыя

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

сканда́льны, -ая, -ае.

1. Які з’яўляецца скандалам (у 1 знач.), які ганьбіць каго-н.

Скандальная гісторыя.

2. Які пастаянна робіць скандалы (у 2 знач.).

Скандальная асоба.

С. характар.

3. Які мае адносіны да скандалу.

С. дзень.

Скандальная хроніка газет (дзе апісана што-н. ганебнае).

|| наз. сканда́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Kránkenbericht

m -(e)s, -e гісто́рыя хваро́бы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)