cabal [kəˈbæl] n. fml клі́ка (палітычная); гру́па змо́ўшчыкаў; інтры́га, змо́ва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

калекты́ў, -ты́ву, мн. -ты́вы, -ты́ваў, м.

Група людзей, аб’яднаных агульнай работай, вучобай, агульнымі інтарэсамі.

Рабочы к.

К. інстытута.

|| прым. калекты́ўны, -ая, -ае.

К. сход.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

разнатра́ўе, -я, н.

1. Розныя травы, якія растуць разам.

2. Група кармавых травяністых раслін (акрамя злакавых, бабовых і асаковых; спец.).

|| прым. разнатра́ўны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

хаўру́с, -у, м. (разм.).

1. Група людзей, звязаных агульнымі мэтамі, інтарэсамі.

2. Саюз, садружнасць.

Маці была ў хаўрусе з суседкай.

|| прым. хаўру́сны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Pulk

m -s, -s i -e спарт. пу́лька, гру́па ўдзе́льнікаў; вайск. гру́па караблёў [самалётаў]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

узбо́ч, прысл. і прыназ. з Р.

На нейкай адлегласці ад чаго-н., у баку ад чаго-н.

Ён ішоў у.

У. насыпу стаяла група людзей.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

этні́чны, -ая, -ае.

Які мае адносіны да якога-н. народа.

Э. склад насельніцтва.

○

Этнічная супольнасць — устойлівая сацыяльная група людзей (племя, народнасць, нацыя), якая ўзнікла гістарычна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Beatgruppe

['bit-]

f -, -n біт-гру́па

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Produktiónsgruppe

f -, -n вытво́рчая гру́па [брыга́да]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Héeresgruppe

f -, -n гру́па а́рмій

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)