Verbum

ягня́тнік, ‑а, м.

Буйная горная драпежная птушка сямейства ястрабаў, якая харчуецца пераважна падлай.

кварцы́т, ‑у, М ‑цыце, м.

Горная парода, якая складаецца пераважна з кварцу. Крышталічны кварцыт.

[Ням. Quarzit.]

латэры́т, ‑у, М ‑рыце, м.

Горная парода чырвонага або бурага колеру, падобная на гліну.

[Ад лац. later — цэгла.]

ме́ргель, ‑ю, м.

Асадкавая горная парода, якая складаецца з кальцыту або даламіту і гліністых мінералаў.

[Ням. Mergel.]

дыяба́з, ‑а, м.

Горная парода даўняга вулканічнага паходжання, падобная на базальт (скарыстоўваецца як будаўнічы матэрыял).

[Ад грэч. diabasis — пераход, праходжанне праз што‑н.]

дыяры́т, ‑у, М ‑рыце, м.

Глыбінная магматычная горная парода зеленавата-шэрага колеру (скарыстоўваецца ў будаўніцтве.)

[Ад грэч. diorízō — адрозніваю.]

рухля́к, ‑у, м.

Рыхлая асадкавая горная парода, якая складаецца з гліны і дробных кавалачкаў вапны.

сіені́т, ‑у, М ‑ніце, м.

Крышталічная горная парода зярністай будовы, якая выкарыстоўваецца для абліцоўкі будынкаў.

[Ад геагр. назвы.]

філі́т, ‑у, М ‑ліце, м.

Спец. Метамарфічная горная парода, якая характарызуецца дробнай зярністасцю і тонкай сланцаватасцю.

[Ад грэч. phyllon — ліст.]