маёр м., воен. майо́р;

○ генера́л-м. — генера́л-майо́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

generał

м. генерал;

generał dywizji — генерал дывізіі (генерал-лейтэнант);

generał brygady — генерал брыгады (генерал-маёр)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

general​1 [ˈdʒenrəl] n. генера́л

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

гва́рдыя ж. гва́рдия;

~дыі генера́л — гва́рдии генера́л;

марска́я г. — морская гва́рдия

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

інфантэ́рыя ж., воен., уст. инфанте́рия;

○ генерал ад ~рыі — генера́л от инфанте́рии

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

инфанте́рия воен., уст. інфантэ́рыя, -рыі ж.;

генера́л от инфанте́рии генера́л ад інфантэ́рыі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

major-general [ˌmeɪdʒəˈdʒenrəl] n. генера́л-маёр

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

палко́ўнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Афіцэрскае званне, чын, рангам вышэйшы за падпалкоўніка і ніжэйшы за генерал-маёра, а таксама асоба, якая мае гэта званне.

|| прым. палко́ўніцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

інфантэ́рыя, ‑і, ж.

Старая назва пяхоты, пяхотнага войска.

•••

Генерал ад інфантэрыі гл. генерал.

[Іт. infanteria ад infante — пехацінец.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

контр-адміра́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

Першае адміральскае званне або чын на флоце, роўнае званню генерал-маёра ў сухапутных войсках, а таксама асоба, якая мае гэта званне.

|| прым. контр-адміра́льскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)