владе́лец улада́льнік, -ка м.; (хозяин чего-л.) гаспада́р, -ра́ м.; (собственник) ула́снік, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

господа́рь ист. (титул валашских и молдавских правителей в XIV—XIX вв.) гаспада́р, -ра́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Лугавы ’дух-гаспадар у полі’ (Інстр. 2). Да прыметніка лугавы́ < луг 1 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Prinzipál

m -s, -е прынцыпа́л, шэф, гаспада́р

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Háuswirt

m -(e)s, -e домаўлада́льнік, гаспада́р

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

БОС

(англ. boss),

1) гаспадар, прадпрымальнік.

2) У ЗША назва пашыраецца на асоб, якія ўзначальваюць апарат рэсп. і дэмакр. партый у штатах і гарадах, прафсаюзны апарат.

т. 3, с. 219

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

рыжабаро́ды, ‑ая, ‑ае.

З рыжай барадою. У пякарню з’явіўся рыжабароды гаспадар. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

landlord

[ˈlændlɔrd]

n.

ула́сьнік, улада́льнік до́му або́ зямлі́; гаспада́р кватэ́ры

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

breadwinner

[ˈbred,wɪnər]

n.

гаспада́р сям’і́; кармі́цель -я m., кармі́целька f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

owner

[ˈoʊnər]

n.

со́бсьнік, ула́сьнік, улада́льнік -а, гаспада́р -а́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)