rascal

[ˈræskəl]

n.

1) няго́днік -а, махля́р -а́ m.

2) сваво́льнік -а m., гарэ́за -ы m. & f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

жэ́ўжык м.

1. (цацка) Kréisel m -s, -;

2. разм. (гарэза, вісус - пра хлопчыка) Schlíngel m -s, -; Quécksilber n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Spítzbube

m -n, -n

1) сваво́льнік, ві́сус, гарэ́за

2) няго́днік, шэ́льма

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

◎ Лака́за ’неахайная асоба, якая мыючы залівае дол у хаце’, лаказіць ’наліваць у хаце, рабіць макрату, бруд’ (КЭС, лаг.). Да літ. lakäzaris ’гарэза, свавольнік’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Не́спун ’свавольнік, гарэза’ (ТС). Літаратурная форма был& б *нёспын (дыялектны пераход ы > у тыпу пул ’пыл’ і п&д.), ад спыніцца датрымацца, супакоіцца’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Hánsdampf

m

er ist ~ in állen Gássen — прым. наш гарэ́за ўсю́ды прале́зе

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

imp

[ɪmp]

n.

1) нячы́сьцік -а m., чарцяня́ n.

2) сваво́льнік, жэ́ўжык -а m., гарэ́за -ы m. (пра дзіця́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Ламі́-галава́ ’гарэза, вісус’ (Нас.) можна разглядаць як кантамінацыю рус. сорви‑голова і бел. ламаць (хрыбет, шыю і інш.). Параўн. таксама чэш. lomikost, каш. lam̓ignat ’асілак’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бедоку́р разг. праку́да, -ды м., праку́днік, -ка м.; (озорник) гарэ́за, -зы м., гарэ́знік, -ка м., сваво́льнік, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

безобра́зник разг. агі́днік, -ка м.; (озорник) гарэ́знік, -ка м., гарэ́за, -зы м.; распу́снік, -ка м., брыда́, -ды́ м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)