Verbum

этыле́н, -у, м.

Бясколерны газ, які складаецца з вугляроду і вадароду і выкарыстоўваецца для атрымання поліэтылену, этылавага спірту і інш.

|| прым. этыле́навы, -ая, -ае.

адключы́ць, -ключу́, -клю́чыш, -клю́чыць; -клю́чаны; зак., што.

Выключыць, спыніць дзеянне чаго-н., раз’яднаўшы з агульнай сістэмай.

А. тэлефон.

А. газ.

|| незак. адключа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

вы́хлап, -у, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Выхад адпрацаваных газаў з цыліндра рухавіка ўнутранага згарання праз выхлапную трубу.

|| прым. выхлапны́, -а́я, -о́е.

В. газ.

В. клапан.

гару́чы, -ая, -ае.

1. Здольны гарэць.

Г. газ.

2. у знач. наз. гару́чае, -ага, н. Паліва для рухавікоў: бензін, салярка і інш.

|| наз. гару́часць, -і, ж.

вадаро́д, -у, М -дзе, м.

Хімічны элемент, самы лёгкі газ, які ў злучэнні з кіслародам утварае ваду.

|| прым. вадаро́дны, -ая, -ае.

Вадародная бомба (разнавіднасць атамнай бомбы).

траві́ць³, траўлю́, тра́віш, тра́віць; незак., што (спец.).

1. Выпускаць, адпускаць, аслабляць канат, снасць і пад., змяншаючы нацяжэнне.

Т. канат.

2. Выпускаць пару, газ, паветра, змяншаючы ціск.