з’яві́цца на старо́нках газе́т in den Zéitungsspalten áuftauchen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
ДАВЫ́ДКАЎ Іван Іванаў
(9.3.1926, в. Жываўцы Міхайлаўградскай акр., Балгарыя — 6.8.1990),
балгарскі пісьменнік, перакладчык. Засл. дз. культ. Балгарыі (1975). Скончыў Сафійскі ун-т (1951). З 1968 гал. рэдактар выд-ва «Балгарскі пісьменнік». Аўтар паэт. зборнікаў «Дняпро цячэ пад маім акном» (1960), «Азарэнне» (1970), «Танец кіпарысаў» (1975), раманаў «Кавалак хлеба для падарожніка» (1970), «Вячэрняя размова з дажджом» (1972), «Бывай, Акропаліс» (1973), «Рыфы далёкіх зорак» (1981). На балг. мову перакладаў творы Я.Купалы, Я.Коласа, А.Куляшова, П.Панчанкі, М.Танка, П.Броўкі, А.Вялюгіна, Н.Гілевіча і інш. У перакладзе Г.Бураўкіна, Гілевіча, А.Разанава выйшла кніга выбр. лірыкі Давыдкава «Крокі вернасці» (1970), у перакладзе У.Анісковіча — раман «Белы конь за акном» (1981).
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
суке́нкаж. Kleid n -(e)s, -er;
вячэ́рняя суке́нкаÁbendkleid n; Féstkleid n (шыкоўная);
вясе́льная суке́нка Bráutkleid n;
суке́нка для цяжа́рныхÚmstandskleid n;
пля́жная суке́нка Strándkleid n;
дама́шняя суке́нка Háuskleid n;
даро́жная суке́нка Réisekleid n;
гато́вая суке́нка konfektioníertes Kleid
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
во́дбліск, ‑у, м.
1. Адбітае святло; бляск. Водбліск сонца. □ Вячэрняя зара дагарала на захадзе, і водбліскі яе адлюстроўваліся на воднай роўнядзі далёкіх сажалак.Чарнышэвіч.Дзесьці злева гарэла вёска, і на вершалінах дрэў мігцелі водбліскі пажару.Хомчанка.// Адценне колеру, адліў. Паласа вады з цьмяным металёвым водбліскам ляжала перад.. [Шаманскім], як нейкая лінія, як нейкі рубеж.Дуброўскі.
2.перан. Адлюстраванне, след чаго‑н. Пасля грамадзянскай вайны на ўсім яшчэ ляжаў водбліск вялікіх рэвалюцыйных бітваў, яшчэ палаў іх агонь і чулася іх водгулле.Перкін.[Язва:] І вы сёння ззяеце водбліскам славы, як спадарожнік гэтага вялікага свяціла.Крапіва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
newspaper[ˈnju:zpeɪpə]n.
1. газе́та (перыядычнае выданне);
a daily/weekly newspaper штодзённая/штотыднёвая газе́та;
an evening newspaperвячэ́рняя газе́та;
a national newspaper цэнтра́льная газе́та;
a newspaper clipping газе́тная вы́разка;
a newspaper headline газе́тны загало́вак
2. (стара́я) газе́тная папе́ра
3. газе́та (выдавецтва);
I think she works for a local newspaper. Мяркую, яна працуе ў мясцовай газеце.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
modlitwa
modlitw|a
ж. малітва;
~a wieczorna — вячэрняя малітва;
~a poranna — ранішняя малітва;
dom ~y — малельны дом; храм;
~a o zdrowie — малітва за здароўе
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
БАНДАРЭ́НКА Андрэй Васілевіч
(н. 17.7.1955, г. Вільня),
бел. кампазітар. Скончыў Бел. кансерваторыю (1981, клас Дз.Смольскага). З 1985 выкладчык Гродзенскага муз. вучылішча, з 1992 маст. кіраўнік «Гродзенскай капэлы». Найб. дасягненні ў галіне опернай і духоўнай музыкі. Сярод твораў: опера «Князь Наваградскі» (паст. 1992, Дзярж. прэмія Беларусі 1994), кантата «Аповесць пра разбурэнне Разані Батыем» (1981), араторыя «Думкі рускія» (1985), харавыя канцэрты «Пахвала вялікаму князю Уладзіміру Святаслававічу» (1987), «Вячэрняя малітва» (1993); сімф. паэма «Антыфон» (1980); Музыка для габоя, аргана, струнных і ўдарных інструментаў (1984), сімфонія для струннага арк. (1986), Канцэрт-паэма для скрыпкі, віяланчэлі, фп. і камернага арк. (1988), 3 хары на вершы А.С.Пушкіна; Літургія Іаана Златавуста (1995), хары на кананічныя тэксты.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ліне́йкаж.
1. (лінія) Líni¦e f -, -n;
сшы́так у ліне́йку liníertes Heft;
2. (длячарчэння) Líneal n -s, -e;
лагарыфмі́чная ліне́йка Réchenschieber m -s, -, Réchenstab m -(e)s, -stäbe;
3. (шыхту аднушарэнгу) Appéll m -s, -e;
вячэ́рняя ліне́йкаÁbend¦appell m
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
шко́лаж., в разн. знач. шко́ла;
хадзі́ць у шко́лу — ходи́ть в шко́лу;
ш. верхаво́й язды́ — шко́ла верхово́й езды́;
прайсці́ до́брую ~лу — пройти́ хоро́шую шко́лу;
○ вышэ́йшая ш. — вы́сшая шко́ла;
сярэ́дняя ш. — сре́дняя шко́ла;
пачатко́вая ш. — нача́льная шко́ла;
вячэ́рняя ш. — вече́рняя шко́ла;
натура́льная ш. — натура́льная шко́ла;
царкоўнапрыхо́дская ш. — церковноприхо́дская шко́ла
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ВЕ́НЦЛАВА (Venclova) Антанас
(7.11.1906, в. Трэмпіняй Марыямпальскага р-на, Літва — 28.6.1971),
літоўскі пісьменнік. Засл. дз. мастацтваў Літвы (1954). Нар. пісьменнік Літвы (1965). Скончыў Каўнаскі ун-т (1932). Дэбютаваў экспрэсіяністычнымі вершамі (зб. «У змрочных завулках», 1926). Пазней усталяваўся прамоўніцкі тып верша, дзе лёс індывіда неаддзельны ад лёсу краіны (зб-кі «Там, дзе яблыня высокая», 1945; «Маладосць краіны», 1948; «Выбранае», 1950, Дзярж. прэмія СССР 1952). Найб. лірызмам, эмацыянальнасцю вызначаецца зб. «Вячэрняя зорка» (1971). Аўтар раманаў «Дружба» (1936), «Дзень нараджэння» (1959, Дзярж. прэмія Літвы 1960), зб. апавяданняў «Ноч» (1939), мемуарнай трылогіі «Рака вясны», «Адкрыццё маладосці», «Бура ў поўдзень» (1964—69). Пераклаў на літ. мову вершы Я.Купалы, П.Броўкі, М.Танка. На бел. мову вершы Венцлавы перакладалі С.Дзяргай, А.Разанаў, М.Танк і інш. («Галасы сяброў», 1958; «Літоўская савецкая паэзія», 1977, т. 1), празаічныя творы — А.Пальчэўскі («Літоўскія апавяданні», 1957).