average​1 [ˈævərɪdʒ] n. сярэ́дняя велічыня́; сярэ́дняе;

above/below average вышэ́й/ніжэ́й сярэ́дняга;

on average y сярэ́днім

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

звужэ́нне, ‑я, н.

Звужанае, вузкае месца. — Падунскае звужэнне, — растлумачыў Ставу. — Там будзе плаціна. А вышэй — парогі. Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ардына́р, ‑а, м.

Сярэдні за многа гадоў ўзровень вады ў рэчцы або вадаёме. Вада паднялася вышэй ардынара.

[Лац. ordinarius — звычайны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

verabsolutíeren

vt абсалютызава́ць, ста́віць вышэ́й за ўсё

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

voráusgehend

im ~en ist erwähnt… — вышэ́й памянёна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

w. o.

= wie oben – як указана вышэй

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

wyżej

вышэй;

wyżej wymieniony (wspomniany) — вышэйзгаданы, вышэйпамянёны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

е́льнічак, ‑чку, м.

Памянш.-ласк. да ельнік; малады ельнік. Вышэй трошкі — ельнічак густы. Там добра і прысесці. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надго́рны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца над гарою, гарамі, вышэй гары, гор. З надгорных туманаў выходзіў бледны месяц. Самуйлёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пласкаго́р’е, ‑я, н.

Вялікае ўзвышша (звычайна вышэй 500 м над узроўнем мора) з роўнай або злёгку хвалістай паверхняй.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)