hoch gewáchsen

a высо́кі, высакаро́слы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

smukły

стройны; высокі, тонкі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wzniosły

высокі, узнёслы, высакародны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

smokestack

[ˈsmoʊkstæk]

n.

высо́кі ко́мін

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

jackboot

[ˈdʒækbu:t]

n.

высо́кі бот

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

лаба́ты, -ая, -ае (разм.).

1. Бязрогі, які не мае рог.

Лабатая карова.

2. Тое, што і лабасты.

3. перан. Круглы, высокі, падобны на лоб.

Л. ўзгорак.

|| наз. лаба́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Дзівасіл 4/200

- » - высокі 4/200 (іл.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

turtleneck [ˈtɜ:tlnek] n. высо́кі загну́ты каўне́р (світара), «хаму́т»; сві́тар з такі́м каўняро́м

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

со́снік, ‑у, м.

Абл. Сасоннік. Соснік, смольны і высокі, Падарожніка схаваў. Броўка. За соснікам пачынаецца імшара — высокі верас па пояс і багун. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кі́вер, -а, мн. -ы, -аў, м.

У некаторых еўрапейскіх арміях у 18—19 стст.: цвёрды высокі галаўны ўбор з брылём (у 1 знач.) цыліндрычнай або конусападобнай формы.

|| прым. кі́верны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)