абаро́тнасць, ‑і, ж.

Спец. Колькасць абаротаў (кола, вала і пад.) за пэўны прамежак часу. Высокая абаротнасць матора.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

белатва́ры, ‑ая, ‑ае.

З вельмі белым тварам. Паненка была высокая, белатварая, чорнавалосая, у доўгім белым плацці. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бландзі́ністы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Светларусы, бялявы. [Волечка] высокая ростам, з пышнымі бландзіністымі валасамі, густа прычэсанымі пад хусцінку. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скры́пень, ‑ю, м.

Высокая травяністая расліна сямейства скрыпнёвых з мяцёлкай пурпурна-ружовых або белых кветак і пушыстым насеннем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

fever [ˈfi:və] n. гара́чка; ліхама́нка (таксама перан.);

He has a high fever. У яго высокая тэмпература.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Eminénz

f -, -en

1) перава́га, высо́кая го́днасць

2)

Éuer [Éure] ~ — Ва́ша высо́капраасвяшчэ́нства

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

спіча́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

1. Верхняя завостраная частка чаго-н.

С. яліны.

2. Вузкая высокая надбудова пірамідальнай або канічнай формы на будынку; шпіль.

С. касцёла.

3. Плоскае выгнутае шыла для пляцення лапцей.

Дзед спрытна трымаў с. у руцэ.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

узнагаро́да, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, -ро́д, ж.

1. Плата, дар за якія-н. заслугі і пад.

Грашовая ў.

2. Ганаровы знак, ордэн, медаль і пад., якімі адзначаюцца чые-н. заслугі.

Высокая ўрадавая ў.

|| прым. узнагаро́дны, -ая, -ае.

У. ліст.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

варся́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Высокая травяністая расліна сямейства варсянкавых, суквецце якой выкарыстоўваецца пры варсаванні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

румянатва́ры, ‑ая, ‑ае.

З румяным тварам. Цётка Глаша, румянатварая высокая жанчына, стаяла на пероне з плашчом у руках. Гамолка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)