bean [bi:n] n. боб;

French beans фасо́ля

♦

full of beans ве́льмі энергі́чны;

not have a bean infml не мець ні капе́йчыны;

spill the beans вы́даць сакрэ́т, прагавары́цца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

фальсіфіка́цыя

(с.-лац. falsificatio = падробка)

1) падробліванне, скажэнне, падмена чаго-н. з мэтай выдаць за сапраўднае;

2) падробленая рэч, якая выдаецца за сапраўдную; падробка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фідэікамі́с

(лац. fideicommissum, ад fides = давер + comittere = яднаць)

даручэнне спадчынадаўца спадчынніку выдаць частку маёмасці трэцяй асобе, а таксама сама гэта маёмасць (у рымскім праве).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

wydać

зак.

1. выдаць; даць;

wydać przestępcę — выдаць злачынцу;

wydać resztę — даць рэшту;

wydać rozkaz — выдаць загад;

wydać książkę — выдаць кнігу;

wydać dźwięk — загучаць;

wydać za mąż — выдаць замуж;

2. выдаткаваць, зрасходаваць, растраціць;

3. даць; наладзіць;

wydać przyjęcie — наладзіць прыём;

wydać wojnę — аб’явіць вайну;

wydać sąd — даць ацэнку;

wydać wyrok — вынесці вырок (прыгавор);

wydać ostatnie tchnienie — сканаць;

wydać na świat — нарадзіць;

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

зму́сіць, змушу, змусіш, змусіць; зак., каго-што, з інф.

Вымусіць, прымусіць. Першы сакратар змусіў Зашчамілу зараз жа выдаць у распараджэнне Кляновіча два экскаватары. Пестрак. Сцёпка змусіў сябе адвесці вочы ад сяла, каб не паддацца ахапіўшаму яго жалю. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

sprzedać

зак.

1. прадаць;

2. перан. прадаць; выдаць;

гл. sprzedawać

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

let out

а) выпушча́ць, дазво́ліць вы́йсьці, уцячы́

б) падо́ўжыць або́ пашы́рыць (адзе́ньне)

в) здава́ць (у на́ймы)

г) прагавары́цца, вы́даць таямні́цу

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

уда́ць, удам, удасі, удасць; удадзім, удасца, удадуць; пр. удаў, удала, ‑ло; заг. удай; зак., каго-што.

Разм. Выдаць, выкрыць каго‑, што‑н., данесці на каго‑н. [Мальвіна:] «Не бойся, Язэпка... родны мой, дарагі мой... Не ўдам цябе... Адна за дваіх адбуду..» Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

факсі́міле,

1. нескл., н. Дакладнае ўзнаўленне рукапісу, дакумента, подпісу і пад. пры дапамозе фотамеханічнай рэпрадукцыі.

2. нескл., н. Клішэ, пячатка з чыім‑н. подпісам.

3. у знач. нескл. прым. і прысл. Дакладна ўзноўлены, у дакладнай рэпрадукцыі. Подпіс факсіміле. Выдаць рукапіс факсіміле.

[Ад лац. fac simile — рабі падобнае.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

przydzielić

зак.

1. прыкамандзіраваць, прызначыць;

2. выдаць, даць;

3. прызначыць, надзяліць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)